Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η οικονομική κατάσταση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι πλέον απελπιστική. Όπως γνωρίζετε, το επίπεδο στο οποίο είχε διαμορφωθεί μέχρι τώρα η μηνιαία δόση των ΚΑΠ, τα 133 εκατομμύρια Ευρώ, ήταν ήδη κατώτερο από αυτό που αντιστοιχεί στις δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για τους πόρους των Δήμων από τον φετινό Προϋπολογισμό. Δηλαδή, δεν συνυπολογίζονταν στη μηνιαία δόση των ΚΑΠ τα 450 εκατομμύρια ή έστω τα 300 εκατομμύρια
που από λάθος του Γενικού Λογιστηρίου δεν γράφτηκαν στον κρατικό Προϋπολογισμό.
Με αυτούς τους ΚΑΠ που λαμβάναμε μέχρι τώρα η Αυτοδιοίκηση βρισκόταν στην κόψη του ξυραφιού. Οι Δήμοι δεν έχουν στο Ταμείο τους ούτε το προβλεπόμενο από τη νομοθεσία ποσό των δυο μηνιαίων μισθοδοσιών. Οι περικοπές που έχουμε αναγκαστεί να κάνουμε στις δαπάνες κάνουν όλο και πιο δυσχερή την εξυπηρέτηση των κατοίκων.
Αναπάντεχα λοιπόν, πληροφορούμαστε ότι η δόση των ΚΑΠ για το μήνα Αύγουστο,
είναι δραστικά μειωμένη και φτάνει μόλις στα 96 εκατομμύρια Ευρώ. Με το ποσό αυτό, πολλοί Δήμοι θα φτάσουν άμεσα σε αδυναμία πληρωμών και παύση λειτουργίας.
Φυσικά υπήρξε άμεση αντίδραση της ΚΕΔΕ αλλά και δική μας ως ΠΕΔΑ και πραγματοποιήθηκε συνάντηση της ΚΕΔΕ με το Υπουργείο Οικονομικών. Η απάντηση όμως που λάβαμε ήταν απογοητευτική. Όχι μόνον δεν υπάρχει πρόθεση του Υπουργείου να αποκατασταθεί η χρηματοδότηση των Δήμων στο προβλεπόμενο επίπεδο, αλλά μας δόθηκε να καταλάβουμε ότι υπάρχει άμεσα προοπτική περαιτέρω μείωσης
των ΚΑΠ στο επίπεδο των 72 εκατομμυρίων το μήνα.
Μιλάμε κύριοι συνάδελφοι για επίπεδα χρηματοδότησης πολύ κάτω από το κόστος μισθοδοσίας των Δήμων, για να μη μιλήσουμε βέβαια για τις λοιπές αναγκαίες λειτουργικές δαπάνες μας.
Όπως λοιπόν είπα και στην παρέμβαση μου στο κρίσιμο έκτακτο Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΕ που έγινε στις 3 Αυγούστου, η κυβέρνηση κλείνει τους Δήμους. Αυτή είναι η αλήθεια, με αυτό το γεγονός είμαστε αντιμέτωποι και οφείλουμε βεβαίως να αντιδράσουμε.
Θα προσθέσω μάλιστα ότι είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στους συμπολίτες μας να αντιδράσουμε. Όλοι εμείς κυρίες και κύριοι συνάδελφοι έχουμε αναλάβει με την εκλογή μας συγκεκριμένες ευθύνες απέναντι στους δημότες μας. Ευθύνες για τη λειτουργία των υπηρεσιών, την εξυπηρέτηση των πολιτών, την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, την προστασία του περιβάλλοντος. Πως θα βγούμε τώρα στους συμπολίτες μας και θα πούμε ότι δεν θα υλοποιήσουμε ούτε στο ελάχιστο αυτές τις υποχρεώσεις μας;
Οι δημότες μας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι δεν πρόκειται
να μπουν σε λεπτομέρειες για το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης των Δήμων, ούτε θα αναζητήσουν ευθύνες για τη δική μας λειτουργία από την κεντρική εξουσία.
Σε μας θα έρθουν διαμαρτυρόμενοι και εξοργισμένοι. Θα μας πουν «Δήμαρχος είσαι, κάνε τη δουλειά σου σωστά». Δεν είναι δυνατόν εμείς να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και να αρνηθούμε τις ευθύνες που απορρέουν από το ρόλο μας.
Η κεντρική εξουσία, προκειμένου να καλύψει επικοινωνιακά τις επιλογές της που εξοντώνουν την Αυτοδιοίκηση, επιχειρεί να στρέψει ομάδες πολιτών τη μια απέναντι στην άλλη. Ανακοίνωσαν λοιπόν
ότι οι ΚΑΠ του Αυγούστου ήταν μειωμένοι λόγω της ανάγκης να δοθούν τα προνοιακά επιδόματα. Προσπαθούν να δώσουν την εικόνα ότι στερούν χρήματα από τους Δήμους για να τα κατευθύνουν σε μεγαλύτερες ανάγκες.
Οι προβλέψεις όμως του φετινού κρατικού Προϋπολογισμού για τη χρηματοδότηση της Αυτοδιοίκησης περιλαμβάνουν και τα προνοιακά επιδόματα και τα σχολεία και κάθε άλλη δαπάνη. Δεν ανακάλυψε λοιπόν ξαφνικά τα προνοιακά επιδόματα η κυβέρνηση. Απλώς επιχειρεί να υλοποιήσει άμεσα το νέο πακέτο περικοπών, πριν ακόμη ανακοινωθεί
και έρθει στη Βουλή για συζήτηση, και δυστυχώς κάποιοι θεωρούν ότι έχουν βρει την Αυτοδιοίκηση για εύκολο θύμα.
Όλα αυτά συντελούνται κυρίες και κύριοι συνάδελφοι μέσα σε ένα περιβάλλον συνολικής αποδόμησης των κρατικών μηχανισμών, ιδιαίτερα αυτών που είναι επιφορτισμένοι με την αρωγή προς τους πλέον αδύναμους και την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Αυτή ακριβώς η γενικότερη αρνητική κατάσταση που δυστυχώς επικρατεί στη χώρα, κάνει το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ακόμη πιο σημαντικό.
Οι Δήμοι, με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν λόγω των συνεχών περικοπών, είναι το κομμάτι του κράτους που εξακολουθεί να λειτουργεί και να προσφέρει καθημερινά στον άνθρωπο. Οι κοινωνικές μας λειτουργίες στηρίζουν δεκάδες χιλιάδες πολίτες. Οι αρμοδιότητες μας καλύπτουν πλέον όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων που είναι απαραίτητες σε μια οργανωμένη κοινωνία.
Αμφιβάλλω αν αυτοί που αυθαίρετα και αυταρχικά αποφασίζουν τον οικονομικό στραγγαλισμό της Αυτοδιοίκησης έχουν την παραμικρή αίσθηση
τι θα σημάνει αυτός για τη συνοχή της κοινωνίας μας και σε ποιες εκρήξεις νομοτελειακά θα οδηγήσει.
Μόλις πριν 15 μέρες ανακοινώθηκε ότι 53.000 βρέφη και νήπια δεν μπορούν να γίνουν δεκτά στους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς λόγω της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης τους. Παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔΑ, παρά τις συγκεκριμένες προτάσεις που έχουμε καταθέσει για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας των Παιδικών Σταθμών από τα λιμνάζοντα δισεκατομμύρια του ΕΣΠΑ, η απάντηση της κυβέρνησης και στο ζήτημα αυτό είναι μέχρι στιγμής αποκαρδιωτική.
Μας συνιστά η κυβέρνηση να μειώσουμε τη χρηματοδότηση ανά παιδί. Δηλαδή ή να υποβαθμίσουμε δραματικά το ποιοτικό επίπεδο των Παιδικών Σταθμών μας ή να αυξήσουμε θεαματικά τα τροφεία. Δεν σκέφτονται ακόμη και τους κινδύνους για την ασφάλεια των παιδιών που θα προκύψουν από μια ελλιπή σε προσωπικό λειτουργία των Παιδικών Σταθμών. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πλειοψηφία πλέον των οικογενειών που προσφεύγουν στους Δημοτικούς Παιδικούς Σταθμούς δεν μπορεί να πληρώσει
ούτε τα συμβολικά τροφεία που έχουν θεσπιστεί και για το λόγο αυτό όλοι μας έχουμε προχωρήσει σε σειρά μειώσεων και απαλλαγών για τους οικονομικά ασθενέστερους.
Σε λίγες μέρες ανοίγουν τα σχολεία. Πρέπει να ανοίξουν συντηρημένα, βαμμένα, όμορφα, καθαρά και ασφαλή για να υποδεχθούν όπως πρέπει τα παιδιά μας. Σε τρείς μήνες ή και λιγότερο τα σχολεία πρέπει να προμηθευτούν πετρέλαιο θέρμανσης, στις υψηλές τιμές που αυτό θα έχει φτάσει φέτος το χειμώνα. Ευθύνες βαριές που φέρουμε στους ώμους μας και που οι αποφάσεις της κυβέρνησης καθιστούν πλέον δυσβάσταχτες.
Στην απευκταία περίπτωση που οδηγηθούμε στην αδυναμία λειτουργίας των Δήμων, θα καταρρεύσουν αμέσως προγράμματα κοινωνικής προστασίας στα οποία στηρίζονται δεκάδες χιλιάδες πολίτες, όπως το Βοήθεια στο Σπίτι, τα προγράμματα των ΚΑΠΗ, οι προληπτικοί έλεγχοι υγείας, η ψυχοκοινωνική μέριμνα για παιδιά και εφήβους, οι συμβουλευτικές υπηρεσίες κλπ.
Μέσα στην ασφυκτική συγκυρία της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, η Αυτοδιοίκηση σηκώνει το βάρος ακόμη και της καθημερινής επιβίωσης πολλών χιλιάδων οικογενειών,
με θεσμούς όπως τα κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, τράπεζες χρόνου, προγράμματα διανομής τροφίμων ή σίτισης σε συνεργασία με εθελοντικούς φορείς και την εκκλησία.
Πως θα πούμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους που αντικειμενικά σήμερα αποτελούμε το τελευταίο τους καταφύγιο ότι δεν μπορούμε πλέον να τους προσφέρουμε ούτε τα στοιχειώδη;
Ακόμη και οι πολιτιστικοί και αθλητικοί οργανισμοί μας επιτελούν ένα σημαντικό κοινωνικό έργο. Προσφέρουν στη νεολαία μας,
ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις όπως στην Αττική, μια δημιουργική διέξοδο στο δυναμισμό και τις ανησυχίες της. Αν αναγκαστούμε να αναστείλουμε τις δραστηριότητες τους, που θα στραφούν αυτά τα παιδιά, ιδιαίτερα μέσα στο σημερινό ζοφερό κοινωνικό κλίμα;
Αναρωτιέμαι αν έχουν συλλογιστεί όλοι αυτοί που αλόγιστα και απερίσκεπτα οδηγούν την Αυτοδιοίκηση στο μαρασμό την αυριανή εικόνα των πόλεων μας. Την παρακμή που θα αποτυπώνεται στους ασυντήρητους δρόμους και την απαξίωση ακόμη και των στοιχειωδών υποδομών.
Τα προβλήματα για την υγεία των κατοίκων από την αδυναμία υλοποίησης των προγραμμάτων της καθαριότητας. Την υποβάθμιση και τις πρόσθετες δυσκολίες σε κάθε πλευρά της καθημερινής ζωής του μέσου Έλληνα.
Και δεν είναι μόνον αυτά, δηλαδή οι άμεσες συνέπειες για τους πολίτες των συνεχών περικοπών στη χρηματοδότηση των Δήμων. Στο έκτακτο Συνέδριο της ΚΕΔΕ που θα γίνει σε λίγες μέρες, πρέπει να συνεκτιμήσουμε και να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις και για τα υπόλοιπα θέματα που ταλανίζουν την Αυτοδιοίκηση,
γιατί όλα τελικά συνδέονται και όλα μαζί πρέπει να τα διεκδικήσουμε.
Θυμάστε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι όταν με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου μειώθηκαν μέχρι και 40% οι αποδοχές των εργαζομένων στους Δήμους, είχαμε ζητήσει από την κυβέρνηση τουλάχιστον να γίνουν οι αναγκαίες ρυθμίσεις στα δάνεια που οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους μας έχουν από το Παρακαταθηκών αλλά οπωσδήποτε και από τις ιδιωτικές τράπεζες, ώστε να ελαφρυνθούν και να μπορούν να συντηρήσουν αξιοπρεπώς τις οικογένειες τους. Τίποτε ουσιαστικό δυστυχώς δεν έγινε ακόμη,
αντίθετα διαβάζουμε στον Τύπο ότι ασκούνται πιέσεις από την τρόικα να αρθεί και η απαγόρευση των πλειστηριασμών, για να τους πάρουν τα σπίτια οι τράπεζες.
Παράλληλα συζητείται η υλοποίηση σε μεγάλη κλίμακα του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας, με τη μορφή απολύσεων ουσιαστικά, και μάλιστα στοχευμένα κατά της κατηγορίας εργαζομένων αορίστου χρόνου, που το μεγαλύτερο μέρος τους απασχολείται στην Αυτοδιοίκηση. Έχουμε δηλαδή και εδώ ένα μέτρο που απειλεί να πλήξει υπέρμετρα και άδικα τους Δήμους και βέβαια να πετάξει στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους μας και στο οποίο
δεν μπορούμε επ’ ουδενί να συμφωνήσουμε. Να αναδιαταχθούν εργαζόμενοι από ΟΤΑ σε ΟΤΑ, να γίνει καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού μας, αλλά καμιά απόλυση ή εφεδρεία στην Αυτοδιοίκηση.
Η μη αξιοποίηση του ΕΣΠΑ εξελίσσεται όσο περνάει ο καιρός και στενεύουν τα περιθώρια σε πρόβλημα πρώτου μεγέθους για τη χώρα. Σε συνδυασμό με την ουσιαστική κατάργηση της ΣΑΤΑ, έχουμε μια άλλη πλευρά του στραγγαλισμού της Αυτοδιοίκησης, την αδυναμία υλοποίησης κάθε έργου και την αναπτυξιακή καταβύθιση
όλων των περιοχών της χώρας. Προτείνω να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση την άμεση τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου ώστε να μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας τη διαχείριση μέρους του ΕΣΠΑ και να χρηματοδοτήσουμε από αυτό μεγάλης και μικρής κλίμακας έργα. Μια τέτοια αποφασιστική πολιτική επιλογή όχι μόνον θα επιτρέψει να ανατραπεί η εικόνα μαρασμού που δίνουν πλέον οι πόλεις στην Ελλάδα αλλά και να δημιουργηθούν άμεσα δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα οι Αυτοδιοικητικοί θεσμοί, το κύρος και ο ρόλος των αιρετών δέχονται
μια πρωτοφανή επίθεση απαξίωσης. Με συνεχείς και φοβούμαι κατευθυνόμενες ανακοινώσεις από διάφορες πλευρές, από δημόσιες αρχές που δεν είναι αιρετές κι όμως θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να απαξιώνουν συστηματικά τους εκφραστές της λαϊκής εντολής, με προβοκατόρικα δημοσιεύματα στον Τύπο που κάποιοι ίσως τους δίνουμε και τροφή.
Αποτελούμε οι αιρετοί της Αυτοδιοίκησης τον εύκολο στόχο για συνεχείς μειώσεις των αποδοχών μας που πλέον στους μικρότερους Δήμους υπολείπονται σημαντικά του μισθού πολλών υπηρεσιακών στελεχών.
Μειώνονται οι θέσεις των αντιδημάρχων μας, διαρρέονται σενάρια για μεγάλη μείωση των ειδικών συνεργατών μας. Δημιουργείται εύλογα η εντύπωση ότι επιχειρούν να μας απαξιώσουν, να μας αφαιρέσουν ακόμη και τη στοιχειώδη ικανότητα να διοικήσουμε, να εφαρμόσουμε τις πολιτικές με βάση τις οποίες μας εξέλεξαν.
Η Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να παρακολουθήσει απαθής την όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων, την αλματώδη αύξηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Καθώς οι Δήμοι είμαστε ο εγγύτερος στον πολίτη
φορέας κρατικής εξουσίας, να μπούμε μπροστά στα ζητήματα της κοινωνικής πολιτικής και αλληλεγγύης. Απαιτούμε από την πολιτεία ένα σχέδιο για την άμεση ανακούφιση των συμπολιτών μας που βρίσκονται πλέον στην ύστατη ανάγκη, ένα σχέδιο που θα έχει τη δική του ανεξάρτητη και ισχυρή χρηματοδότηση και θα υλοποιηθεί από τους Δήμους σε συνεργασία με όλους τους άλλους κοινωνικούς φορείς.
Φτάνει όμως με την επισήμανση και ανάδειξη των προβλημάτων. Οφείλουμε να προτείνουμε και να διεκδικήσουμε συγκεκριμένες λύσεις.
Αυτονόητη απάντηση στα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας είναι η βελτίωση του φορολογικού συστήματος και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Θέλουμε ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο και αποτελεσματικό ταυτόχρονο. Τα φορολογικά έσοδα δεν πρέπει αλλά και δεν είναι εφικτό να αυξηθούν με νέες επιβαρύνσεις των μισθωτών ή με οριζόντια χαράτσια. Να πληρώσουν επιτέλους αυτοί που βγάζουν το χρήμα, όπως και αυτοί που το συσσώρευσαν τα προηγούμενα χρόνια και τώρα το αποκρύπτουν στα θησαυροφυλάκια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Για την Αυτοδιοίκηση η φορολογική μεταρρύθμιση μπορεί να αποτελέσει και την μεγάλη ευκαιρία να ξεφύγουμε από τη μιζέρια και το απεχθές καθεστώς επαιτείας από την κεντρική κυβέρνηση στο οποίο έχουμε περιέλθει. Αρκεί να αποφασιστεί επιτέλους ο διαχωρισμός των φορολογικών εσόδων στην πηγή. Να είναι δηλαδή ξεχωριστός ο φόρος από κάθε πολίτη που προορίζεται για τον Δήμο του, να ενσωματωθούν σε αυτόν όλες οι επιβαρύνσεις και ενώ εισπράττεται από τους υπάρχοντες φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς να μην αποδίδεται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους
αλλά κατευθείαν στους Δήμους. Και ας κριθούμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι από τους δημότες μας και για το ύψος της φορολογίας αυτής και για τη διαχείριση της που θα κάνουμε, αυτό νομίζω ότι αντιστοιχεί και στην πραγματική έννοια της λαϊκής εντολής.
Η φορολογική μεταρρύθμιση όμως αφορά το αύριο και εμείς πρέπει να απαντήσουμε και στο σήμερα. Ξεκάθαρα να πούμε ότι δεν μπαίνουμε σε καμιά συζήτηση για μείωση των ΚΑΠ κάτω από το οριακό έτσι κι αλλιώς επίπεδο των 2,7 δισεκατομμυρίων.
Πρέπει να καταγγείλουμε δημόσια κάθε προσπάθεια
να δικαιολογήσουν τη μια περικοπή για χάρη της αποφυγής άλλης, κάθε ισχυρισμό ότι κόβουν χρήματα από τις λειτουργίες της Αυτοδιοίκησης για να καλύψουν άλλες ανάγκες. Η λογική αυτή αποτελεί έναν ολισθηρό κατήφορο που οδηγεί όλη τη χώρα στον πιο οδυνηρό πάτο.
Αν τον Αύγουστο η προτεραιότητα υποτίθεται ότι ήταν τα προνοιακά επιδόματα ή οι ΚΑΠ στους Δήμους, σε λίγο θα είναι οι ανίατα ασθενείς σε βάρος των λιγότερο άρρωστων, η θέρμανση των σχολείων και όχι η καθαριότητα τους, να πληρωθούν οι συντάξεις και όχι οι μισθοί κλπ.
Αυτές οι λογικές είναι τριτοκοσμικές,
οδηγούν ευθέως στην κοινωνική αποσύνθεση και βέβαια και στην οικονομική κατάρρευση μέσω της φρικαλέας ύφεσης που σίγουρα πλέον ξεπερνάει το 20% στην πενταετία και απειλεί να συνεχιστεί βαθύτερη για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.
Όπως προανέφερα, η Αυτοδιοίκηση δεν υποφέρει μόνον από την μείωση των ΚΑΠ. Μέσα λοιπόν από το Συνέδριο μας να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση άμεσες ρυθμίσεις:
Για την μείωση της γραφειοκρατίας που ταλαιπωρεί τους πολίτες και επιβαρύνει χωρίς λόγο τις υπηρεσίες μας.
Την ευελιξία στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την υλοποίηση έργων και την προσέλκυση επενδύσεων σε τοπικό επίπεδο.
Την άμεση πρόσβαση των Δήμων στο ΕΣΠΑ και την ανακατανομή των πόρων του για την αξιοποίηση του συνόλου τους μέσα στις προβλεπόμενες για τη χώρα προθεσμίες.
Την απλοποίηση των διαδικασιών ελέγχου των ΟΤΑ που εκτός από χρονοβόροι πολλές φορές εκτρέπονται του συνταγματικά προβλεπόμενου περιεχομένου τους και γίνονται έλεγχοι σκοπιμότητας.
Τη διευκόλυνση των ΟΤΑ να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους μέσω προσαρμογής των επιτοκίων του ΤΠκΔ και επιμήκυνσης των δανείων.
Την προστασία και στήριξη του θεσμικού ρόλου των αιρετών. Όχι σε λαϊκισμούς και υπερβολές που αποδυναμώνουν τη διοίκηση και τα στελέχη της και αναιρούν τη δυνατότητα μας να λειτουργήσουμε αποτελεσματικά σε όφελος των πολιτών.
Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεση μας στα σχέδια αφαίρεσης των ανταποδοτικών δημοτικών τελών από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και μεταφοράς της αρμοδιότητας
για την είσπραξη τους στους Δήμους, που δεν διαθέτουν ούτε στο ελάχιστο τον απαιτούμενο μηχανισμό για το σκοπό αυτό.
Τονίζουμε προς την κυβέρνηση ότι κάθε σκέψη αλλαγής στις βασικές κατευθύνσεις του νομοθετικού πλαισίου του Καλλικράτη ή στο χωροταξικό σχεδιασμό της Αυτοδιοίκησης πρέπει πρώτα να συζητηθεί από τα αρμόδια θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης. Σε κάθε περίπτωση, μέσα στις συνθήκες οικονομικής ασφυξίας που διαμορφώνονται για τους Δήμους, το άνοιγμα μιας τέτοιας συζήτησης φαίνεται σαν να είναι εκ του πονηρού.
Είναι σαφές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι εφόσον η κεντρική εξουσία επιμείνει στην αδιαλλαξία της και στην πλήρη απαξίωση και στραγγαλισμό της Αυτοδιοίκησης, έχουμε μπροστά μας μεγάλο αγώνα.
Σέβομαι απόλυτα τον προβληματισμό των συναδέλφων που έχουν καταθέσει την πρόταση περί παραίτησης των Δημάρχων ως μέσο πίεσης. Φοβούμαι όμως ότι οι καιροί είναι τόσο δύσκολοι που ούτε αυτές οι κινήσεις επαρκούν. Διότι αν μεν δεν έχουμε και ταυτόχρονη παραίτηση των Δημοτικών Συμβουλίων θα οδηγηθούμε από το νόμο σε ένα διαδικαστικό λαβύρινθο επανεκλογής Δημάρχων
που δεν θα γίνει ούτε στο ελάχιστο κατανοητός από τους δημότες. Αν πάλι έχουμε συνολική παραίτηση των Δ.Σ. θα προκαλέσουμε Δημοτικές Εκλογές μετά τις οποίες θα έχουμε μπροστά μας ακριβώς τα ίδια προβλήματα.
Είμαι από αυτούς που τάσσονται παραδοσιακά ενάντια σε μορφές αγώνα που ταλαιπωρούν τους πολίτες. Σήμερα όμως πρέπει να δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Να πούμε δημόσια, να ενημερώσουμε τους κατοίκους ότι με τις αποφάσεις της κυβέρνησης οι Δήμοι θα κλείσουν και θα κλείσουν οριστικά. Ότι οι πόλεις θα διαλυθούν,
οι πολίτες θα βρεθούν αβοήθητοι και η καθημερινότητα τους θα γίνει αβίωτη.
Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο η μόνη λύση είναι να υπερασπιστούμε με κάθε πρόσφορο μέσο την λειτουργία μας και την εξυπηρέτηση των πολιτών. Να ζητήσουμε από τους συμπολίτες μας όχι μόνο να δείξουν κατανόηση αλλά να σταθούν αποφασιστικά στο πλευρό μας, προασπίζοντας και τα δικά τους συμφέροντα, όπως επίσης να συντονιστούμε με τους συνεργάτες μας, τους εργαζόμενους στην Αυτοδιοίκηση.
Προτείνω να προχωρήσουμε σε διήμερο προειδοποιητικό κλείσιμο των Δήμων της Αττικής την Τετάρτη 29 και την Πέμπτη 30 Αυγούστου, κατά το οποίο την Τετάρτη 29 Αυγούστου, θα υλοποιήσουμε σε συνεργασία με τους εργαζόμενους σειρά κινητοποιήσεων.
Κατά τη Γενική Συνέλευση της ΚΕΔΕ η πρόταση μας να είναι άμεσες κλιμακούμενες κινητοποιήσεις στην ίδια κατεύθυνση, ανάλογα και με τη στάση της πολιτικής ηγεσίας με την οποία προφανώς θα είμαστε σε συνεχή διάλογο. Επίσης να ζητήσουμε συνάντηση εκτός από τα κόμματα και με τους κοινωνικούς φορείς της χώρας
για την οργάνωση της αλληλεγγύης στον αγώνα μας. Να πραγματοποιήσουμε συνάντηση με την ΕΣΗΕΑ στην οποία να εκθέσουμε την ανάγκη έντιμης στάσης των ΜΜΕ απέναντι στην Αυτοδιοίκηση. Να ενημερώσουμε και να ζητήσουμε την αλληλεγγύη των Αυτοδιοικητικών Ενώσεων των χωρών της Ε.Ε. Τέλος, να απευθυνθούμε στον αξιότιμο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να θέσουμε το πρόβλημα της μη συνταγματικότητας της πλήρους απαξίωσης και εξόντωσης των Αυτοδιοικητικών θεσμών.
Αυτές τις στιγμές δεν χωρούν ούτε κομματικές επιλογές
ούτε μικροπολιτικά παιχνίδια. Αυτές τις στιγμές πρέπει όλοι μας να θυμηθούμε τις καλύτερες παραδόσεις της Αυτοδιοίκησης, τους αγώνες με τους οποίους οικοδομήθηκαν οι σύγχρονοι Δήμοι, την τόλμη ιστορικών Δημάρχων που αποτελούν παράδειγμα για όλους μας.
