Με συγχωρείτε που παίρνω τρία λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σας σε αυτό τον γόνιμο διάλογο, αλλά δεν μπορούσε να αποφύγω τον πειρασμό και λόγω της σχέσης, που όλα αυτά τα χρόνια είχα αναπτύξει, αλλά και τις συναισθηματικής μου αγάπης προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν θα μπω καθόλου στις λεπτομέρειες. Θα πω δυο-τρεις μόνο παρατηρήσεις. Η μεταρρύθμιση μας απασχολούσε πάρα πολλά χρόνια και νομίζω ότι η κατάληξη του προβληματισμού μας ήταν αν είναι αρκετές αυτές σε βάθος και περιεχόμενο οι τομές, που προαναγγέλλονταν με τις μεταρρυθμίσεις, γιατί εμείς θέλαμε πολύ περισσότερο.
Στην τελευταία μάλιστα φάση συζήτησης που έγινε για την μεταρρύθμιση, που είχε ανακοινωθεί από τον προηγούμενο Υπουργό Εσωτερικών, τον κύριο Προκόπη Παυλόπουλο, οι άνθρωποι της κυβερνώσας παράταξης ήταν αναφανδόν υπέρ της μεταρρύθμισης και της υπερψήφισή της και της δικής μας παράταξης είχαν επιφυλάξεις, διότι έπρεπε να συντρέξουν και πολλές άλλες προϋποθέσεις.
Όμως στην Αθήνα εμείς δεν είχαμε τέτοιες διαφορές. Καταλήξαμε να έχουμε ομόφωνα αποτέλεσμα συμπέρασμα, διότι οι άνθρωποι προς τιμήν τους της πλειοψηφίας στην Τοπική Ένωση αποδέχτηκαν στο κείμενό μας να μπει ότι πρέπει οπωσδήποτε να συντρέξουν όλες αυτές οι προϋποθέσεις, για να οδηγηθούμε σε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση.
Σας θυμίζω λοιπόν ακριβώς αυτά που είπε ο κύριος Κώστας Ασκούνης στο Λασίθι, γιατί ακριβώς αυτές είναι θέσεις μας και κοινές θέσεις και νομίζω ότι είναι τιμητική για τον κύριο Ασκούνη η εκλογή του στο Πολιτικό Συμβούλιο και τιμά και την Αυτοδιοίκηση, σε κάθε περίπτωση η στελέχωση του μηχανισμού από ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης. Απλώς, νομίζω ότι πρέπει να σημειώσουμε το ότι λαμβάνει μέρος στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν τον εμποδίζει να είναι αντικειμενικός και νομίζω ότι αυτό με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο επανειλημμένως και ο Πρόεδρος το έχει αναγνωρίσει.
Είχαμε πει λοιπόν ότι η έννοια της μεταρρύθμισης συγκροτείται από μερικές πολύ σημαντικές συνιστώσες. Πρώτα απ’ όλα, η μεταρρύθμιση πρέπει να αφορά συνολικά το κράτος, να αφορά και τους δύο βαθμούς Αυτοδιοίκησης, να έχει βάθος και περιεχόμενο όσον αφορά τις αρμοδιότητες και τους πόρους, να συνοδεύεται από ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα ολοκληρωμένο, για να μπορεί να υπάρξει εγγύηση ότι αυτό το πρόγραμμα δεν θα μείνει στη μέση, δεν θα είναι ατελές και πολύ περισσότερο, πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τα λάθη του προηγούμενου Καποδίστρια και νομίζω ότι σε αυτό έχουμε συμφωνήσει.
Αυτό που είναι απολύτως βέβαιο, ως δεύτερη παρατήρηση, είναι ότι το κράτος αυτό, αυτό το απίθανο γραφειοκρατικό κράτος ως σύνολο θεσμών και μηχανισμών δεν προνοεί, δεν σχεδιάζει, δεν οργανώνει, δεν εφαρμόζει και πιο πολύ δεν λογοδοτεί. Εμείς πιστεύαμε ότι ο αναγκαίος μετασχηματισμός του κράτους, για να υπάρξει μια ανάσα και μια δυνατότητα για την ανασυγκρότηση και του κοινωνικού κράτους, πρέπει να δώσει τόπο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το ερώτημα λοιπόν που τέθηκε και προηγουμένως πήρε και την απάντησή του από όλη αυτή την πολύχρονη δική μας αναζήτησης.
Θέλουμε λιγότερο κεντρικό κράτος και πολύ περισσότερη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Εγώ ήμουν διαπρύσιος υπέρμαχος αυτής της λογικής, διότι πιστεύω ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε σχέση με το κεντρικό κράτος μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα και αυτά που κάνουν και οι δύο μαζί τα κάνει καλύτερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση και διότι έχει δημοκρατική νομιμοποίηση, γιατί κάνει εξατομικευμένη παρέμβαση, διότι μπορεί να ασχοληθεί με την πρόληψη, διότι σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να εφαρμόσει τις αρχές της δημοκρατίας, μπορεί να εφαρμόσει τις αρχές οριακής ωφέλειας, να ικανοποιήσει πραγματικές ανάγκες και οι παρεμβάσεις να έχουν ανθρωποκεντρικό περιεχόμενο, που δεν το έχει αυτό το γραφειοκρατικό συγκεντρωτικό σπάταλο πελατειακό κράτος.
Έτσι λοιπόν, αφού όλοι έχουμε συμφωνήσει, βρισκόμαστε σε ένα πολύ σημαντικό και κρίσιμο σταυροδρόμι, για αυτό αυτός ο γόνιμος διάλογος που αρχίζει σήμερα δεν πρέπει να τελειώσει μέχρι να ψηφιστεί και ο σχετικός νόμος. Αυτό σημαίνει ότι, μετά την ψήφιση του νόμου αυτού, τίποτα δεν θα είναι όπως ήταν χθες. Εμείς λοιπόν τι ρόλο πρέπει να αναλάβουμε; Να εμποδίσουμε την εξέλιξη των πραγμάτων, να πούμε όχι, να αντισταθούμε σε αυτές τις αλλαγές; Όχι. Χρέος και καθήκον μας είναι να υπερασπιστούμε τις αλλαγές που εγγυώνται λιγότερο κεντρικό κράτος και περισσότερη ουσιαστική αποδοτική Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Για αυτό τον λόγο νομίζω ότι πρέπει να σκύψουμε με πολύ προσοχή και πολύ ενδιαφέρον, να βελτιώσουμε όσο γίνεται περισσότερο το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου.
Έχουμε παρατηρήσεις; Έχουμε δύο πολύ σημαντικές παρατηρήσεις, αυτές που είχαμε στην προηγούμενη πρόταση που έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Πρώτον, το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Λέει πάνω-πάνω αυτό που πήραμε πρόγραμμα Καλλικράτης και από κάτω λείπει το πρόγραμμα. Αυτό το πρόγραμμα πρέπει να υπάρξει. Θα υπάρξει λοιπόν χωροταξία, που δεν είναι μόνο η γεωγραφική διευθέτηση, είναι η έδρα του Δήμου, η ονομασία του Δήμου, ένα σωρό τακτοποιήσεις. Πρέπει να αλλάξουν δύο Κώδικες, ο Νομαρχιακός, ο Δημοτικός Κώδικας. Να γίνουν μετατάξεις, να ρυθμιστούν θέματα περιουσιακά, πολλά θέματα.
Πρέπει λοιπόν ταχέως και νομίζω ότι υπάρχει δέσμευση ανάλογη του Υπουργού ότι αυτό το πρόγραμμα θα ανακοινωθεί και ως πρόγραμμα συγκεκριμένο επιχειρησιακό ολοκλήρωσης του σχεδίου αυτού, αλλά και ως πρόγραμμα διαβούλευσης για κάθε φάση αυτού του προγράμματος.
Νομίζω ότι ο Υπουργός δεσμεύτηκε και είπε δύο εβδομάδες είναι η διαβούλευση. Νομίζω δόθηκε και στη δημοσιότητα. Δύο εβδομάδες κρατά η διαβούλευση με το κοινό. Δύο εβδομάδες είπε ότι θα κρατήσει η διαβούλευση από το ΥΠΕΣ το open government. Αμέσως θα προχωρήσει στην ανακοίνωση του σχεδίου για το χωροταξικό και θα τρέξει μετά συντεταγμένη διαβούλευση με την ΚΕΔΚΕ, με τις ΤΕΔΚ και λοιπά και θα σας κάνω μια πολύ μικρή πρόταση για αυτό.
Όσον αφορά το οικονομικό περιεχόμενο αυτού του εγχειρήματος. Νομίζω ότι είναι πολύ σαφής η δέσμευση που λέει ότι 4.000.000.000 ζητά η ΚΕΔΚΕ, 4.000.000.000 σύμφωνοι λέει ο Υπουργός. Είναι εδώ, το λέει στη σελίδα 28 νομίζω του προγράμματος του σχεδίου που έχετε στα χέρια σας. Λέει: όμως η κοστολόγηση της κάθε μεταφερόμενης αρμοδιότητας μας δεσμεύει απολύτως, για να μεταφερθούν και οι αναγκαίοι αυτοί πόροι.
Στο επίπεδο των δεσμεύσεων λοιπόν είμαστε απολύτως σύμφωνοι. Μένει η εφαρμογή τους. Για αυτό πρέπει να αγρυπνούμε, να είμαστε έτοιμοι, να κρατήσουμε ανοικτό τον διάλογο.
Δύο μόνο παρατηρήσεις θέλω να σας κάνω. Εμείς η Αττική στο χωροταξικό μπορούμε να καταλήξουμε και να τους δώσουμε έτοιμη την πρότασή μας. Νομίζω ότι οι Σύμβουλοι του Προέδρου, στελέχη εδώ, δεν υπάρχει κανένας που να πει μεθαύριο «Δεν μου αρέσει αυτή η λεπτομέρεια, άρα να σας ανατρέπω το σχέδιό σας». Νομίζω ότι μπορούμε να συζητήσουμε και να καταλήξουμε. Εγώ χάρηκα πάρα πολύ που ξέρω ότι υπάρχει πρόταση από την Παιανία, το Μαρκόπουλο, ο Κορωπί και τα Σπάτα που λένε «Εμείς, αν θέλετε, πάμε σε έναν Δήμο». Ξέρουμε περίπου ποια είναι η πρόταση. Ανοίγουμε μια συζήτηση και μπορούμε να καταλήξουμε, χωρίς να χρειάζεται να επέμβει το κεντρικό κράτος.
Το λέω με πολύ χαρά, γιατί έχουμε την ωριμότητα αυτή τη στιγμή να καταλάβουμε τις ανάγκες των καιρών και να πάμε να υποδείξουμε εμείς τις λύσεις που ταιριάζουν με τις δικές μας ανάγκες, να μην αφήσουμε γραφειοκράτες ή μανδαρίνους άλλους να αποφασίσουν για εμάς. Νομίζω, αν πάμε συντεταγμένα, θα δείξουμε και την ωριμότητα της Αυτοδιοίκησης και θα αποδείξουμε σε όλους, όταν λένε, μας λοιδορούν ότι η Αθήνα είναι τα 4.000.000 και έχουμε διοίκηση εδώ, που μπορεί να διοικήσει αυτά τα 4.000.000.
Η δεύτερη παρατήρησή μου που θέλω να κάνω σε αυτό το τελευταίο στάδιο της ομιλίας μου είναι η εξής: δώσαμε πολύ μεγάλη μάχη να πούμε ότι η Αθήνα δυστυχώς βουλιάζει στα άπειρα προβλήματά της. Βγάζαμε κραυγή ότι ο καθένας όπου φτάνει αποπατεί στη
