Αγαπητοί συνάδελφοι, τα προβλήματα που διαρκώς συσσωρεύονται στην λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης, σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων της, με βάση τις αρμοδιότητες που της έχει αναθέσει το κράτος, συνδέονται άμεσα – και αυτό πρέπει να καταλάβουμε – με το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής και ιδιαίτερα με τους πολιτικούς στόχους και την οικονομική πολιτική που έχουν αποφασίσει τόσο οι προηγούμενες, όσο και η σημερινή κυβέρνηση, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση σε βάρος των εργαζόμενων. Να διαφυλαχθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά του.
Πρέπει να είναι καθαρό σε όλους, ότι στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων, η Τοπική Διοίκηση Α΄ και Β΄ Βαθμού όχι μόνο δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από την επιβολή των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, που δεν εξαιρεί κανέναν εργαζόμενο στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα, αλλά της ανατέθηκε και συγκεκριμένος ρόλος για την στήριξη και υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων που προωθούνται, ενώ από την άλλη, λόγω της αμεσότητας που έχει με τα πλατιά λαϊκά στρώματα, να απορροφήσει τους επικίνδυνους κραδασμούς που δημιουργεί η εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων στο αστικό πολιτικό σύστημα και την αστική τάξη, από την όξυνση που παίρνει η ταξική πάλη.
Για να παίξει όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά αυτό το ρόλο η Τοπική Διοίκηση, την εφοδίασαν και με τα κατάλληλα εργαλεία. Με το νόμο του Καλλικράτη, προσάρμοσαν την λειτουργία της στην κατεύθυνση ενίσχυσης της επιχειρηματικότητάς της, αλλά και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου που διαπλέκεται με αυτή, να διαθέτει δηλαδή ένα νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας, που θα της επιτρέπει να εκχωρεί σε ιδιώτες δημοτική περιουσία, ειδικά τα φιλέτα που βρίσκονται σε αιγιαλούς ή βουνά, να εκχωρεί κερδοφόρες υπηρεσίες, όπως παραδείγματος χάρη την διαχείριση των απορριμμάτων ή ζωτικής σημασίας όπως είναι το νερό, να συνάπτει με ιδιώτες συμφωνίες για την κατασκευή μικρών ή μεγαλύτερων έργων μέσω των γνωστών ΣΔΙΤ, να εκχωρεί σε ιδιώτες κοινωνικές υπηρεσίες και δομές που έχουν να κάνουν με νήπια, ηλικιωμένους και άλλες κατηγορίες ευπαθών ομάδων.
Να έχει σημαντική συμβολή στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων μέσα από τις παραπάνω δομές, όσο και στον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, στην δομή και το περιεχόμενο. Έτσι, η υποχρηματοδότηση που αγγίζει το 60% στους ΚΑΠ, της ΣΑΤΑ, που αφορά έργα και σχεδόν έχει καταργηθεί, καθώς επίσης και τις Σχολικές Επιτροπές, χρησιμοποιείται από Δημοτικές Αρχές και Δημάρχους, σαν άλλοθι για να λειτουργήσουν όλες αυτές οι δομές που στην ουσία καταργούν την σταθερή και μόνιμη δουλειά, την δημόσια παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και την αντικαθιστούν με 2μηνα, 5μηνα ή με την επιβολή τροφείων σε Παιδικούς Σταθμούς, πολιτισμό, αθλητισμό και άλλα.
Σε αυτή την εξέλιξη, στην διαμόρφωση δηλαδή του νομοθετικού πλαισίου που έγινε νόμος και πήρε την ονομασία Καλλικράτης, έχουν καθοριστική συμβολή τόσο οι παρατάξεις της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και του ΠΑΣΟΚ, γιατί σύνδεσαν την ανάγκη της αλλαγής της διοικητικής δομής της χώρας με το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης, στην κατεύθυνση που δραματικά βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, όσο και παρατάξεις που στηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και την σημερινή ΔΗΜΑΡ, σήμερα που με τις γνωστές αυταπάτες, πίστευαν ότι είναι δυνατό να ισχύσουν άλλα κριτήρια από αυτά που ίσχυσαν και βλέπουμε σήμερα τα αποτελέσματά τους και μιλάω για τον Καλλικράτη. Έγιναν προηγουμένως αναφορές.
Αυτές οι δυνάμεις που και σήμερα, όσο και από την πορεία τους μέχρι σήμερα, εφαρμόσουν αντιλαϊκά μέτρα παραμένοντας πιστοί στην στρατηγική που υπαγορεύεται από τους καπιταλιστές, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το πολιτικό τους προσωπικό, όχι μόνο δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα καυτά προβλήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αλλά ούτε καν μπορούν να καταγγείλουν τον Καλλικράτη που οι ίδιοι ψήφισαν, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην υλοποίηση στρατηγικών επιλογών της άρχουσας τάξης.
Δεν έχει κανένα νόημα να παραπονούνται σήμερα για τον τρόπο που τους μεταχειρίζονται η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, για την επίθεση που έχουν εξαπολύσει εναντίον τους, γιατί είναι ζήτημα που δείχνει ότι δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να υλοποιήσουν την πολιτική τους, παρά το γεγονός ότι βρίσκουν την πλειοψηφία της ΚΕΔΕ υποστηρικτή της πολιτικής τους. Η ανάγκη επιβολής αυτής της πολιτικής και για να διασωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου και να υλοποιηθεί το σύνολο των στόχων που απορρέουν από τη συνθήκη του Μάαστριχτ, δεν επιδέχεται καμιά απολύτως αντίρρηση, ακόμα και αν αυτή δεν αμφισβητεί το σύνολο της πολιτικής τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραπάνω διαπίστωσης, είναι η αντιμετώπιση των Δημάρχων που αρνήθηκαν να δώσουν ονόματα υπαλλήλων των Δήμων, για να τεθούν αυτοί σε διαθεσιμότητα και το πώς σε χρόνο μηδέν τους παρέκαμψαν. Όμως, ακόμα και σήμερα που οι περικοπές στην χρηματοδότηση έχουν φτάσει στο 60%, που η μισθοδοσία γίνεται με μεγάλη δυσκολία, η πλειοψηφία των Δήμων με επικεφαλής την ΚΕΔΕ, δεν διεκδικούν κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό, αυτά που πραγματικά θα δώσουν την δυνατότητα να ασκήσει έστω μια πιο φιλολαϊκή πολιτική.
Αντίθετα, προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα με την ανακατανομή ανάμεσα στους Δήμους, με βάση την τελευταία απογραφή του 2011, που πέρα από τις δυσκολίες που παρουσιάζει, όπως η ΚΕΔΕ ομολογεί στην εφαρμογή της, θα ανακατανείμει και την χρηματοδότηση ανάμεσα στους Δήμους, χωρίς να λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα της μειωμένης χρηματοδότησης. Γιατί αυτό που λείπει, είναι η γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και όχι η καταστροφή κάποιων Δήμων για να επιβιώσουν κάποιοι άλλοι και αυτό προσωρινά.
Γιατί θα πρέπει να παραδεχτείτε ότι αυτό που διατήρησε την δυνατότητα να πληρώνονται ακόμα οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ, με σοβαρά όμως προβλήματα σε κάποιους Δήμους, που καθυστερούν και δυσκολεύονται να πληρώσουν, είναι το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος αυτών των περικοπών, καλύφθηκε από τη μεγάλη μείωση των μισθών των εργαζόμενων κατά 40% περίπου, που καλύπτει βεβαίως και ένα πολύ μεγάλο μέρος των λειτουργικών δαπανών των Δήμων, αλλά και από την απαγόρευση των προσλήψεων, που δεν αυξάνει μεν δαπάνες μισθοδοσίας των Δήμων, αλλά όμως διογκώνει την ανεργία που έχει πλέον πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.
Η απαγόρευση αυτή, επειδή αφορά τον κύριο όγκο του εργατοτεχνικού προσωπικού στον τομέα της Καθαριότητας, επιταχύνει ταυτόχρονα και την πορεία των ιδιωτικοποιήσεων. Σε αυτή την κατεύθυνση της μείωσης προσωπικού, θα λειτουργήσουν οι συγχωνεύσεις που ετοιμάζονται να γίνουν και στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, που με την κατάργηση των οργανικών θέσεων που θα προκύψουν από την συγχώνευση, θα ακολουθήσουν απολύσει.
Το Οικονομικό Παρατηρητήριο και ο έλεγχος των οικονομικών των Δήμων, που προωθήθηκε με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών στις 22 Φλεβάρη του 2013, με χαρακτήρα εξαιρετικά επείγοντα και καθορίζει τις διαδικασίες και τα κριτήρια για την παρακολούθηση του ολοκληρωμένου πλαισίου δράσης και την εφαρμογή του προγράμματος εξυγίανσης από το Παρατηρητήριο, προωθήθηκε στα πλαίσια που θέτει το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στήριξης 2012 – 2016 και στα ζητήματα που περιλαμβάνονται στην εισηγητική έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού για την Τοπική Διοίκηση.
Ο έλεγχος αυτός, δεν γίνεται βεβαίως με κεντρικό στόχο να χτυπηθούν φαινόμενα κακής διαχείρισης, αλλά γιατί μεθοδεύεται σταδιακά η οριστική απαλλαγή του κράτους για την χρηματοδότηση της Τοπικής Διοίκησης. Ποιο συγκεκριμένα, προβλέπεται ο ισοσκελισμός των Δήμων για χρέη ως 31/12/2011, να πάρουν δάνεια από το Παρακαταθηκών και Δανείων και να τα εγγράψουν στο σκέλος των εσόδων, για να τα αποπληρώνει ο λαός. Δεύτερον, για την αντιμετώπιση του οικονομικού ελλείμματος των Δήμων, το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ θα παίξει τον παρακάτω ρόλο, όπως επακριβώς αναφέρεται στο μεσοπρόθεσμο. Το Υπουργείο Εσωτερικών, ενισχύοντας εργαλεία που ήδη διαθέτει, θα δημιουργήσει εντός της Γενικής Διεύθυνσης, το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας. Μέσω αυτού, θα παρακολουθείται σε μηνιαία βάση η εκτέλεση του προϋπολογισμού όλων των ΟΤΑ. Δεν συνεχίζω παρακάτω στο τι λέει αυτό.
Θα πω όμως ότι σε περιπτώσεις απόκλισης, αν αυτές συνεχίζονται ακόμα, θα φτάσουν και σε μερική απώλεια της διαχειριστικής αυτοτέλειας των Δήμων και αυτό συνεπάγεται, πρώτον, περιορισμό του Δήμου μόνο σε απολύτως ανελαστικές δαπάνες, που και αυτές για να καλυφθούν θα χρησιμοποιεί εν μέρει ή εν όλω τη ΣΑΤΑ, δεύτερον, υποχρεωτικές μετατάξεις προσωπικού. Τρίτον, αύξηση ιδίων εσόδων, τελών και τοπικών φόρων.
Με λίγα λόγια, το οικονομικό έλλειμμα των Δήμων, που το δημιουργεί η ίδια η κυβέρνηση, θα καλύπτεται – ισοσκελίζεται με δανεισμό από το Παρακαταθηκών και θα φτάνει στην παρακράτηση της ΣΑΤΑ, που την ενσωμάτωσαν ακριβώς για αυτό το λόγο στους ΚΑΠ και με αύξηση τελών και φόρων. Αυτή είναι τη τομή που επιδιώκουν για την λύση του οικονομικού προβλήματος, που οδηγεί για να εξοικονομηθούν πόροι, σε απολύσεις, μετατάξεις, ιδιωτικοποιήσεις, στην διαχείριση απορριμμάτων και άλλα.
Ενίσχυση του συστήματος συλλογής τοπικών φόρων, με την εφαρμογή δημοτικής ενημερότητας. Επιτάχυνση των ΣΔΙΤ, όπου υπάρχει ειδική αναφορά ότι προϋπόθεση για την διαχείριση των απορριμμάτων είναι τα εταιρικά σχήματα. Και είναι γνωστή η απόφαση Σγουρού, ειπώθηκε και προηγουμένως.
Στην πορεία και όσο η κρίση βαθαίνει, σχέδια και αποφάσεις που πάρθηκαν με την συνεργασία όλων των αστικών κυβερνήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτά θα αξιοποιούνται για να περάσουν και άλλα επώδυνα μέτρα σε βάρος του λαού. Είναι βέβαιο ότι η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στους Δήμους θα συνεχιστεί, όπως και η λαθροχειρίες στους προϋπολογισμούς, που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση – επίσης έγιναν αναφορές – και που δεν διστάζουν να προβούν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις.
Με αυτά τα δεδομένα που εφαρμόζονται στους προϋπολογισμούς των Δήμων και των Περιφερειών, η πορεία και ο ρόλος τους θα ενισχύεται από ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στην λειτουργία τους. Οι εκτιμήσεις αυτές που κάναμε, πριν μερικά χρόνια, επιβεβαιώνονται σήμερα με τον χειρότερο τρόπο. Χιλιάδες μικρά παιδιά που πρέπει να πάνε σε Παιδικούς Σταθμούς, μένουν εκτός. Τα τροφεία έχουν καθιερωθεί παντού και αυξάνονται. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι ακατάλληλες. Οι καινούργιοι Παιδικοί Σταθμοί που οικοδομούνται, είναι ελάχιστοι. Αντίθετα οι Παιδικοί Σταθμοί όπως στο Δήμο της Αθήνας, κλείνουν με διάφορες δικαιολογίες.
Υπάρχουν Δήμοι που ζητούν από τους γονείς να δίνουν στα παιδιά τους φαγητό από το σπίτι, ενώ άλλοι, όπως ο Δήμος Μεταμόρφωσης, παραδείγματος χάρη, προχωρούν σε συμβάσεις με κοινωνικές επιχειρήσεις, που συστήνουν άνεργοι διαφόρων ειδικοτήτων, για να καλύψουν την λειτουργία των Παιδικών Σταθμών. Αυτές οι επιλογές που ανακυκλώνουν την ανεργία από τη μια μεριά και υποκαθιστούν τις διαλυμένες κρατικές κοινωνικές δομές από την άλλη, όχι μόνο εξυπηρετούν τα σχέδια της κυβέρνησης και των Δήμων που θέλουν να απαλλαγούν από την κοινωνική πολιτική, αλλά βάζουν και σε σοβαρό κίνδυνο τα παιδιά, που αποσπώνται από τον κορμό της ενιαίας εκπαίδευσης, ενώ συνολικά η λειτουργία τους δεν παρέχει και την παραμικρή ασφάλεια στα παιδιά. Το γεγονός ότι οι γονείς δεν έχουν να πληρώσουν, οδηγεί Δήμους, όπως τη Νέα Ιωνία, να σκέφτονται να εφαρμόσουν μη επανεγγραφή παιδιών αν προηγουμένως οι γονείς τους δεν έχουν εξοφλήσει ότι χρωστάνε από την προηγούμενη περίοδο.
Μπροστά στον κίνδυνο απολύσεων, βρίσκονται 10.000 καθαρίστριες δημοσίων σχολείων, που εργάζονται από 6 έως 12 χρόνια, των οποίων οι συμβάσεις ανανεώνονταν κάθε χρόνο, μετά από σχετική εγκύκλιο οδηγία του Υπουργείου Παιδείας και που στην πλειοψηφία τους αμείβονταν από 200 € έως 300 € το μήνα. Όμως, επειδή σύμφωνα με τον Καλλικράτη, οι συμβάσεις για τον καθαρισμό των σχολείων από το σχολικό έτος 2013 – 2014 και στην συνέχεια, θα πρέπει να γίνονται είτε μετά την προκήρυξη διαγωνισμού μέσω ΑΣΕΠ, είτε μέσω εργολάβων, στους οποίους θα ανατίθεται η Καθαριότητα. Δείτε την αντίθεση, από τη μια μεριά ΑΣΕΠ και από την άλλη εργολάβοι.
Αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα, είναι ότι ο πραγματικός στόχος της συγκυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ, ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΗΜΑΡ, είναι να ανακυκλώνει την ανεργία, να μοιράζει την φτώχεια και να κρατά τους εργαζόμενους σε ομηρία. Στις 30/9/2013 λήγει το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και οι χρήστες περιορίζονται από 80.000 στους 15.000. Παρά την ανεπάρκεια αυτής της δομής, αυτού του προγράμματος και την ανάγκη να υπάρχουν κρατικές δομές στο σύστημα πρόνοιας, οι Δήμοι θα κληθούν να εξασφαλίσουν την συνέχιση του προγράμματος χωρίς πόρους από το ΕΣΠΑ. Τι θα επικαλεστούν για να μην το συνεχίσουν; Και τι λύση θα δώσουν χωρίς χρήματα για να συνεχιστεί; Το πιθανότερο είναι να δηλώσουν αδυναμία.
Στα πλαίσια της βάρβαρης πολιτικής, με την ανεργία να εκτοξεύεται στα ύψη, μια σειρά σημαντικοί κοινωνικοί τομείς στρατηγικής σημασίας, που αφορούν την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία και σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης, τομείς που θα έπρεπε να ανήκουν στην απόλυτη ευθύνη του κράτους, με διασφαλισμένη πρόταση σε όλους, περιορίζουν την λειτουργία τους μέσα από συγχωνεύσεις νοσοκομείων, υποκαταστημάτων του ΙΚΑ, σχολείων και άλλα, με τραγικές συνέπειες για χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, ενώ από την άλλη, αναπτύσσονται αγώνες αντιμετώπισης των προβλημάτων, που ταυτόχρονα προβάλλουν ως λύση της ανατροπής αυτής της πολιτικής.
Η πλειοψηφία της Τοπικής Διοίκησης, αντί να στηρίξει αυτούς τους αγώνες που διεκδικούν ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα και να προβάλλει αυτή την ανάγκη σε συνδυασμό με την έκφραση αλληλεγγύης στους εργαζόμενους, έχει αναλάβει εργολαβικά και μάλιστα επεκτείνεται με μεγάλη ταχύτητα, να παίξει τον ρόλο του αμορτισέρ στην διογκούμενη αγανάκτηση, προβάλλοντας με όλους τους τρόπους το φιλανθρωπικό έργο που κάνει, ιδρύοντας Κοινωνικά Παντοπωλεία, Φαρμακεία και ότι άλλο μπορεί, παίζοντας τον ρόλο του πυροσβέστη.
Κανένας όμως δεν λέει, εκτός από τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ότι για να πάψει αυτή η αθλιότητα που έχουν οδηγήσει τον κόσμο, να σταματήσει να εξαρτά τη ζωή του σκύβοντας το κεφάλι για ένα πιάτο φαΐ, ότι πρέπει να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει, με την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Αυτοί που ισχυρίζονται για λογαριασμό των πολιτικών παρατάξεων που εκπροσωπούνται στα Όργανα της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔΑ, ότι η Τοπική Διοίκηση συνέβαλλε στην αντιμετώπιση της κρίσης, γιατί συμφώνησε στα πλαίσια του Καλλικράτη να μειωθούν οι Δήμοι στους 325, τα Νομικά Πρόσωπα κατά τα 2/3, το ίδιο και οι αμοιβές και αν γίνονταν κάτι ανάλογο στην γενική κυβέρνηση, θα είχαμε πρωτογενές πλεόνασμα, είναι σαν να λένε: κλείστε και άλλα νοσοκομεία και άλλα υποκαταστήματα του ΙΚΑ, συγχωνεύστε και άλλα σχολεία, μειώστε και άλλο τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και συνεχίστε να τους απολύετε, γιατί έτσι μπορεί να δημιουργηθεί πλεόνασμα και έτσι θα σωθούν από την κρίση τα κέρδη των τραπεζών και των μονοπωλίων.
Αυτή τους η θέση αλλά και η συνολικότερη στάση τους απέναντι στα προβλήματα των εργαζομένων, επιβεβαιώνει ότι είναι πλήρως ευθυγραμμισμένοι με την αντεργατική και την αντιλαϊκή πολιτική και όλα τα άλλα που κάνουν ότι δήθεν υπερασπίζονται τον λαό και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, είναι για να σώσουν τα προσχήματα και να ψαρέψουν στα θολά νερά.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ θα καταθέσει, όταν θα έρθει η ώρα των προτάσεων, ψήφισμα για το συνέδριο.
