Η σημερινή οικονομική κατάσταση της τοπικής διοίκησης και το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν οδηγηθεί οι Δήμοι, είναι το αποτέλεσμα των αντιλαϊκών και αντεργατικών πολιτικών που ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή, για το ξεπέρασμα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, με οικονομικά και διαρθρωτικά μέτρα στα εργασιακά και άλλους τομείς, ώστε να βγει ανέπαφο το κεφάλαιο από αυτήν και να φορτωθεί αυτήν εξ ολοκλήρου την κρίση ο εργαζόμενος, οι εργαζόμενοι.
Για τη σημερινή κατάσταση, οι ευθύνες που έχει η πλειοψηφία των αιρετών που εκλέχτηκαν με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, το ΣΥΡΙΖΑ, είναι μεγάλες γιατί ουσιαστικά έχουν συμβάλλει σε αυτή την εξέλιξη. Η θέση που υιοθέτησαν στο Συνέδριο της Θεσσαλονίκης το 2008, ότι η κρίση θα αντιμετωπιστεί μέσω προγραμμάτων τοπικής ανάπτυξης και απασχόλησης, αλλά και στη συνέχεια με την ορθολογικοποίηση της οργάνωσης των δημόσιων δομών που θα περιλαμβάνει μέτρα εξοικονόμησης πόρων και παρεμβάσεων σε αναπτυξιακό επίπεδο, καθώς και τη δημιουργία προϋποθέσεων απασχόλησης, δεν διαφέρει σε τίποτα απολύτως από την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει και σήμερα η συγκυβέρνηση της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Σε αυτήν την κατεύθυνση η σημερινή πλειοψηφία της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔΑ στήριξε αποφασιστικά την εφαρμογή της διοικητικής μεταρρύθμισης, δηλαδή τον Καλλικράτη και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, που παρά τις πολύ σημαντικές μειώσεις που προκάλεσε στις δομές, κατέβηκαν οι Δήμοι – αναφέρθηκε προηγούμενα – στους 325, και μειώθηκαν οι δαπάνες σε πολύ σημαντικό βαθμό, φάνηκε ότι δεν είναι αρκετά για να καλύψουν τις απαιτήσεις των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των λοιπών για να στηρίξουν τις τράπεζες και το σύστημά τους, που κλυδωνίζεται εξαιτίας της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.
Δεν είναι λοιπόν το ζήτημα αυτό. Όσες περικοπές και να γίνουν, η πολιτική αυτή δεν θα σταματήσει και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά αρκετοί από τους παριστάμενους εδώ.
Αυτό ακριβώς λοιπόν κάνει και η σημερινή κυβέρνηση υλοποιώντας το μνημόνιο 2 με το οποίο δρομολογεί την ολοκλήρωση της χρεοκοπίας του λαού. Με πρόσχημα το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος, οι περικοπές των ΚΑΠ έφτασαν στο 1,4 δις για το 2011 και είναι μειωμένοι κατά 15% το 2012, χωρίς να υπολογίζουμε τις νέες περικοπές κατά 29-30% τον Ιούλη, ενώ τους τελευταίους πέντε μήνες του 2012 τα 96 εκατομμύρια ευρώ, που ήδη είναι μειωμένοι δηλαδή, το μήνα που δίνουν, θα πέσουν στα 70 εκατομμύρια, ενώ στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας προβλέπεται νέα εξοικονόμηση πόρων 1,35 δις ευρώ. Συνολικά δηλαδή θα έχουμε μείωση από τους ΚΑΠ, από το 2012 μέχρι το 2015, τρία δις τριακόσια είκοσι εκατομμύρια.
Θα έπρεπε βέβαια να γνωρίζει η ηγεσία της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔΑ και να μην εκπλήσσεται, ότι η επαναξιολόγηση δαπανών που γίνεται κάθε χρόνο, θα μειώνει την κρατική χρηματοδότηση και θα αυξάνει τα ίδια έσοδα των Δήμων που προέρχονται από το χαράτσωμα του λαού.
Για αυτό και στην πρόσφατη συνάντηση με τον Υφυπουργό Οικονομικών, τον κύριο Σταϊκούρα, έγινε σαφές προς την ΚΕΔΕ ότι οι πόροι των Δήμων για το 2012 είναι δύο δις τριακόσια σαράντα ένα εκατομμύρια, όχι 2,7 όπως έβαζε η ΚΕΔΕ ως κόκκινη γραμμή, αλλά ούτε καν το 2,4 που είναι γραμμένα στον προϋπολογισμό.
Αποτέλεσμα αυτών των βάρβαρων μέτρων που έχουν παρθεί μέχρι σήμερα για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση, είναι οι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και λαϊκά νοικοκυριά, να έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα, ενώ με το δεύτερο μνημόνιο, από το οποίο προβλέπεται να εισπράξουν πάνω από 11,5 δισεκατομμύρια, χιλιάδες νοικοκυριά θα οδηγηθούν με τον πιο βίαιο τρόπο στην απόλυτη φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Όταν λοιπόν η σημερινή πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, σε συνθήκες γενικευμένης επίθεσης στους εργαζόμενους, δηλώνει επίσημα και δεν αμφισβητείται από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που τη συγκροτούν, αλλά και από την ΠΕΔΑ, ότι αν είχαν γίνει ανάλογες περικοπές σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης, τότε θα είχαμε πλεονάζον, πρωτογενές πλεόνασμα και δεν θα χρειάζονταν άλλα μέτρα, την ίδια ώρα που καταργούν βασικές κοινωνικές δομές, κουρεύουν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, των νοσοκομείων, που καταργούν και συγχωνεύουν νοσοκομεία, καταργούν τον ΟΕΚ, μειώνουν ακόμα και το επίδομα ανεργίας, εκτός από το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, που δρομολογούν για την εξοικονόμηση πόρων 45.000 απολύσεις σε πρώτη φάση στο Δημόσιο και βεβαίως στους ΟΤΑ, τότε όχι μόνο δεν εναντιώνονται όταν λένε τέτοια πράγματα σε αυτή την πολιτική που τσακίζει τον εργαζόμενο λαό, αλλά αντίθετα δηλώνουν σύμμαχοι και θέτουν στη διάθεση της κεντρικής κυβέρνησης ένα σημαντικότατο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού, όπως είναι η τοπική διοίκηση. Βασικό πυλώνα υλοποίησης αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων, όπως οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις για τη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και η διαχείριση της φτώχειας και της εξαθλίωσης στην οποία οδηγούνται από αυτή τη βάρβαρη πολιτική χιλιάδες εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και άλλοι.
Αυτό ακριβώς υποδηλώνει και τι άλλο μπορεί να σημαίνει βέβαια η έκκληση που κάνει η ΠΕΔΑ προς την κυβέρνηση και η ΚΕΔΕ, ότι η τοπική διοίκηση είναι η μόνη που μπορεί να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή, δηλαδή τη συνεργασία και τον ταξικό συμβιβασμό και κάποιοι ομιλητές από εδώ είπαν ότι τι είναι αυτά τα οποία κάνουν; Θα προκαλέσουν εκρήξεις και τα λοιπά.
Για αυτό και δουλεύει με όλες τις δυνάμεις η τοπική διοίκηση για τη χειραγώγηση του κόσμου, που ψάχνοντας να βρει διέξοδο τρέχει στα Δημαρχεία και προς αυτή την κατεύθυνση πληθαίνουν τα λεγόμενα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, με βάση τον εθελοντισμό, που δεν μπορούν να δώσουν καμία διέξοδο στους άνεργους και τις οικογένειές τους όταν δεν υπάρχει βιβλιάριο ασθένειας.
Αντί να υπάρχει διεκδίκηση για θεώρηση των βιβλιαρίων των ανέργων, το κράτος στηρίζει θεσμικά με νόμους, όπως ο 4019/2011, την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας από τους Δήμους με χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα, με ειδικές στοχεύσεις σε άνεργους, νέους, μετανάστες και άλλα.
Τέτοια προγράμματα υλοποιούνται από τους Δήμους σε σύμπραξη με ιδιώτες, ΜΚΟ, που διαμορφώνουν πεδίο ευκαιριακών εργασιακών σχέσεων που απλώνονται και δένουν τους άνεργους και τους πιο εξαθλιωμένους από αυτούς που πλήττονται από αυτή την πολιτική.
Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις με την ανακύκλωση προγραμμάτων εργασιακής ομηρίας και ανακύκλωση της ανεργίας, που γίνονται μέσω προγραμμάτων με ΜΚΟ, τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, των συμβασιούχων έργου ή ορισμένου χρόνου και πολλά άλλα.
Η δραστική μείωση των πόρων, οι συγχωνεύσεις, καταργήσεις Οργανισμών και Υπηρεσιών, η δραστική μείωση του προσωπικού από συνταξιοδοτήσεις, απολύσεις και την απαγόρευση προσλήψεων, θα έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση και την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και κοινωνικών δομών, που ήδη έχει αρχίσει να εφαρμόζεται σε Δήμους, όπως είναι η ιδιωτικοποίηση της Καθαριότητας και Παιδικών Σταθμών και είναι γνωστή η θέση του κυρίου Καμίνη για τους Παιδικούς Σταθμούς, να ιδιωτικοποιηθούν δηλαδή. Είναι και ενδεικτική βεβαίως των προθέσεων για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.
Το πόσο άσχημη είναι η κατάσταση κρίνεται από τις αιτήσεις στους Παιδικούς Σταθμούς, από τις αιτήσεις 96.151 παιδιών για να φιλοξενηθούν στο πρόγραμμα του Υπουργείου Εργασίας που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ και είναι αυξημένο κατά 43% σε σχέση με πέρσι. Από αυτές τις αιτήσεις θα κρατηθούν μόνο 43.000, ενώ το 55% θα απορριφθεί.
Να σημειώσουμε εδώ ότι είναι γνωστό τι θα προκύψει με την λήξη των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, τα οποία ήδη υποκαθιστούν σταθερές και μόνιμες δομές που έπρεπε να υπάρχουν από το κράτος για την κοινωνική πολιτική και την κοινωνική πρόνοια γενικότερα.
Τα οικονομικά της τοπικής διοίκησης είναι άρρηκτα δεμένα με το σύνολο των μέτρων που παίρνονται στο όνομα της οικονομικής κρίσης και επηρεάζουν αρνητικά όλες τις πλευρές της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης των εργαζόμενων, για αυτό και δεν είναι στενά οικονομικό το πρόβλημα. Είναι πρώτα και κύρια πολιτικό και σε αυτήν την κατεύθυνση η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ έχει επεξεργασμένες θέσεις και δράσεις. Η κατάσταση αυτή φάνηκε και από την μέχρι σήμερα εμπειρία ότι καμία από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης δεν τηρήθηκε, όπως για τα 2,7 δις και λοιπά και άλλες βεβαίως πολλές, ότι αυτή η κατάσταση αντιμετωπίζεται μόνο με την ανυποχώρητη οργάνωση της λαϊκής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και τη διεκδίκηση εξουσίας και του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι για τον εαυτό τους.
Μόνο μέσα σε αυτό το πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο μπορούν να απαντηθούν το σύνολο των πραγματικών αναγκών. Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ διεκδικεί άμεσα και επείγοντα μέτρα που ανακουφίζουν τις οικογένειες, με όρους ταξικού κινήματος. Τέτοια μέτρα είναι η πλήρης και επαρκής χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών των Δήμων, από τη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου στο 45%, της εκκλησιαστικής περιουσίας, αύξηση του ΦΠΑ στα είδη πολυτελείας.
Να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση στις λειτουργίες, στις υπηρεσίες και έργα των Δήμων. Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία και έκτακτο χαράτσωμα. Καμία απόλυση του προσωπικού. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που δουλεύουν σε κάθε είδους συμβάσεις ορισμένου χρόνου, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Προσλήψεις νέου μόνιμου προσωπικού, με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να καλύψει τις αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες σε υπηρεσίες και υποδομές.
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν οι υπηρεσίες και κοινωνικές δομές των Δήμων της χώρας.
Διεκδικούμε ακόμα έργα, υποδομές και πόρους, που να κατευθύνονται για την κάλυψη των αναγκών της λαϊκής οικογένειας, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρία.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σημειώσω το εξής. Μια σειρά προβληματισμοί και εκκλήσεις που κατατέθηκαν εδώ, νομίζω ότι δεν έχουν να κάνουν ουσιαστικά με καμία ουσιαστική αντιπαράθεση που πρέπει να υπάρξει απέναντι σε αυτή την πολιτική. Το γεγονός ότι και οι τοποθετήσεις περιορίζονται στο να εξασφαλίσουν απλώς διακόσια ή τριακόσια εκατομμύρια μόνο και μόνο για να μπορέσουν να περάσουν αυτή τη χρονιά και δεν ξέρουμε τι θα γίνει στη συνέχεια, είναι μια πολύ ρηχή προσέγγιση και όχι μόνο ρηχή, δεν θα το έλεγα ρηχή. Θα έλεγα ότι είναι μια συνειδητή στην πραγματικότητα προσέγγιση, που δεν βλέπει πού βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα. η πραγματική αιτία του προβλήματος. Την ίδια ώρα δηλαδή που μιλάμε για διάφορα ζητήματα, δηλαδή τώρα είναι ζήτημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή κάποιων προσώπων, το αν οι Δήμαρχοι 153 Δήμων θα πάρουν 1.500 € και αυτά τα ευρώ θα είναι λιγότερα από κάποιο τμηματάρχη; Αυτό είναι το πρόβλημα; Δηλαδή δεν είναι πρόβλημα όταν με τα νέα μέτρα που έρχονται, που σήμερα συναντιέται ο Πρωθυπουργός της χώρας με τον Γιούνκερ, για να διαβεβαιώσει ότι θα τα περάσει όπως και να έχει το πράγμα και ότι θα γίνουν νέες περικοπές, βαθιές περικοπές, στις συντάξεις των 700 και των 800 €, στους μισθούς, θα γίνουν περικοπές σε κοινωνικές υποδομές, θα γίνει μια σειρά επεμβάσεις ή το ζήτημα της υπερφορολόγησης των εργαζομένων και των συνταξιούχων, αυτά τι είναι; Είναι ζητήματα που είναι έξω από την τοπική διοίκηση;
Συνεπώς, αν θέλει κανείς να δει, να μιλήσει για τα οικονομικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πριν από όλα πρέπει να μιλήσει και να δει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, τη συνολική εναντίωση που πρέπει να υπάρξει, πριν από όλα από το ταξικό, από το κίνημα των εργαζομένων και βεβαίως με στήριξη και από την πλευρά της τοπικής διοίκησης.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση εμείς θα στηρίξουμε βεβαίως οποιαδήποτε κινητοποίηση, αν και πιστεύουμε ότι και αυτές οι διήμερες ή τριήμερες προτάσεις για κλείσιμο των Δήμων, μπορούν να έχουν ένα πολύ περιορισμένο θα έλεγα αποτέλεσμα και δεν αναδεικνύουν σε καμία περίπτωση το μέγεθος και τη σοβαρότητα του προβλήματος, τη λαίλαπα που έρχεται και στη συνέχεια, για να εξασφαλιστούν όχι τα 11,5 δισεκατομμύρια, αλλά πολύ περισσότερα γιατί υπολείπονται. Δεν εξασφαλίζονται τα δισεκατομμύρια που θέλουν να μαζευτούν από την άποψη ότι δεν υλοποιήθηκε ο προϋπολογισμός ούτε του 2011, ούτε του 2012. Συνεπώς τα δις θα είναι 16 και εκεί είναι που δεν υπάρχει πάτος στην επίθεση που θα δεχτούν οι εργαζόμενοι.
Αυτό πρέπει να αντιμετωπίσει η τοπική διοίκηση και όχι να περιορίζεται, να βλέπει μόνο στενά το πρόβλημα, αν θα μπορέσει… Βεβαίως και αυτό, το δεν θα μπορεί να πληρώσει τους εργαζόμενους, αυτό που λέει ότι εξήντα Δήμοι δεν θα μπορούν να πληρώσουν άμεσα εργαζόμενους, τι είναι αυτό; Αυτό είναι πτώχευση. Είναι σταμάτημα της μισθοδοσίας, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε άλλο. Δεν είναι υπόθεση να το πάρεις πάνω σου, είναι Δήμος. Είσαι κρατικός μηχανισμός στην ουσία.
