Καλημέρα σας.
Αισθάνομαι λίγο άβολα, γιατί δεν πάει πολύ καιρός που ήμουν σε αυτές τις θέσεις και τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα και επιτρέψτε μου να μην έχω συνηθίσει ακόμα αυτό τον ρόλο.
Αγαπητοί συνάδελφοι, εγώ θα ήθελα να είμαι σύντομος και συγκεκριμένος, διότι νομίζω ότι η εμπειρία που έχουν οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι τέτοια που μπορεί να πλουτίσει όλα τα ζητήματα που μπαίνουν σήμερα. Πρέπει βέβαια να σημειώσουμε ότι αυτά τα συνέδρια που έχουμε μπροστά μας ξεκίνησαν με διαφορετική ατζέντα και διαφορετικά κατέληξε. Δεν λέω αν υπάρχουν δικαιολογίες ή δεν υπάρχουν δικαιολογίες, αλλά ουσιαστικά η αλλαγή αυτής της ατζέντας μας βρίσκει μπροστά σε κάποια, κατά τη γνώμη μου, αμήχανα συνέδρια, τα οποία όμως έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν κάποιο ουσιαστικό περιεχόμενο, όχι με τα γενικόλογα θέματα, τα οποία έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα να αντιμετωπίζουμε στα συνέδριά μας, αλλά με ένα ουσιαστικό ζήτημα.
Ζούμε σε συνθήκες μιας μεγάλης και απρόβλεπτης οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, στην οποία πρέπει να πούμε καθαρά ότι ευθύνονται τόσο οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όσο και οι σοσιαλοδημοκρατικές που εφαρμόστηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Δεν γεννήθηκε ξαφνικά η κρίση. Είναι αποτέλεσμα κάποιων συγκεκριμένων πολιτικών και δεν είναι μόνο ζήτημα που κάτι που εφαρμόστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι ζήτημα και της Ευρώπης, είναι ζήτημα και άλλων χωρών, είναι ζήτημα παγκόσμιο. Το ερώτημα είναι ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο.
Δυστυχώς, απ’ ότι έχουμε δει μέχρι τώρα, απ’ όλα τα μέτρα και απ’ όλες τις προτάσεις, οι οποίες εξαγγέλλονται, η προσπάθεια μετακύλισης όλων αυτών των ζητημάτων των επόντων της κρίσης στον λαό είναι εμφανής. Κατά τη γνώμη μας, θα δούμε και θα ζήσουμε τραγικές καταστάσεις στο επόμενο διάστημα που μας έρχεται. Όταν λέμε τραγικές θα δούμε ακόμα και ζήτημα, μην σας φαίνεται παράξενο, να βγαίνουν ξανά τα συσσίτια στους δρόμους.
Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε για έναν λόγο. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση σαφώς και δεν ευθύνεται για την κρίση και για αυτό ο δρόμος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι να μινιμάρει τα αιτήματά της μέσα στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής ή και άλλων πολιτικών, αλλά αντίθετα με ένα μαξιμάρισμα των αιτημάτων να προσπαθήσει να δώσει μια θετική διέξοδο, όχι στην κρίση, αλλά στην αγωνία των πολιτών. Η κρίση δεν πρόκειται να λυθεί από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και αυτό πρέπει να είναι καθαρό. Αυτό το λέμε, γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα αντιμετωπίσει τρομακτικά ζητήματα. Ήδη υπάρχουν φαινόμενα συνωστισμού έξω από τα γραφεία των Δημάρχων. Αυτό θα πολλαπλασιαστεί και ίσως πολλοί Δήμαρχοι να αναγκαστούν να καταφύγουν και σε αντιλαϊκές επιλογές ή και σε επιλογές που δεν θα το ήθελαν με τίποτα.
Για αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς αυτά τα ζητήματα ένας-ένας. Χρειάζεται ένα ισχυρό μέτωπο της Αυτοδιοίκησης μαζί με τους δημότες ενάντια στην κρίση που ζούμε και ενάντια σε αυτά, τα οποία μας έρχονται.
Αγαπητοί συνάδελφοι, πρέπει να πούμε ότι σήμερα ανοίγει ένα τεράστιο ζήτημα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι το ζήτημα της απασχόλησης. Μπορεί να το λύσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Σαφώς όχι. Μπορεί να συμβάλει; Υπό κάποιους όρους ναι και οι όροι δεν είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση να στραγγίξει τα δικά της οικονομικά, όπως διαβάζουμε σε κάποια δημοσιεύματα, αλλά να αυξηθούν σημαντικά οι πόροι από την κεντρική διοίκηση. Όπως βρίσκονται τα 28 δις για τις τράπεζες ή καλύτερα όχι τα 28 δις, τα πέντε οκτώ δεκαπέντε, τα οποία έχουν σημασία να αναλυθούν και θα φαίνονται μέσα στον προϋπολογισμό το που πάνε αν και κατευθύνονται στους δημότες, όπως ισχυρίστηκε η κυβέρνηση ή πάμε για την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος, εκεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να έχει μια συμβολή, κατά τη γνώμη μας, μόνο σε όρους κοινωνικών δομών και κοινωνικής εργασίας με σταθερές εργασιακές σχέσεις και όχι φυσικά με ευέλικτες.
Για αυτό πρέπει να αναδειχθεί ο κοινωνικός πλέον ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που το επόμενο διάστημα, θέλουμε, δεν θέλουμε, κατά τη γνώμη μας, θα είναι έντονος. Θα μετατοπιστεί το βάρος των προβλημάτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι ώρα για να φτιάχνουμε πεζοδρόμια και να κάνουμε σιντριβάνια. Ο λαός μας υποφέρει δραματικά και θα υποφέρει ακόμα περισσότερο. Για αυτό εμείς υποστηρίζουμε με θέρμη και πιστεύουμε ότι η ΤΕΔΚΝΑ, που διαχρονικά έχει δείξει μια μεγαλύτερη ριζοσπαστικότητα απ’ ότι το κεντρικό μας Όργανο, να συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση.
Κλείνοντας, θέλω να πω δυο πρακτικές προτάσεις για το Όργανό μας, για την ΤΕΔΚΝΑ ή για όποιον Δήμο θα ήθελε να το εφαρμόσει. Είμαστε μάρτυρες μιας τρομακτικής ληστείας που κάνουν σήμερα στους συμπολίτες μας οι τράπεζες και βέβαια οι παράνομες εισπρακτικές εταιρείες. Καθημερινά τα τηλέφωνα, καθημερινά τα εξώδικα, αυθαίρετη αύξηση των επιτοκίων, αυθαίρετη αύξηση των όρων του κάθε δανειστικού συμβολαίου. Νομίζουμε ότι η Αυτοδιοίκηση εδώ μπορεί να συμβάλει και η πρότασή μας είναι σαφής και συγκεκριμένη.
Η ΤΕΔΚΝΑ μαζί με όποιους Δήμους θέλουν μπορεί να δημιουργήσει, όχι δια παντός, για το διάστημα της κρίσης τον θεσμό του τραπεζικού συμβούλου του δημότη. Δεν μπορώ να το αναλύσω σε αυτή την ώρα. Αν χρειαστεί το Όργανό σας, μπορεί να μας καλέσει να το αναλύσουμε.
Δεύτερον, επειδή έχουμε συγκεκριμένα παραδείγματα και όσο πάει αυτό μεγεθύνεται, έχουμε φαινόμενα πλειστηριασμών. Η γνώμη μας είναι να ακολουθήσουμε στο σύνθημα. Κανένας πλειστηριασμός στα όρια της επικράτειας του κάθε Δήμου. Να τους ματαιώνουμε μαζί με τους εργαζόμενους του Δήμου, μαζί με τους πολίτες, μαζί με όλους θέλουν μια άλλη κατεύθυνση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Προνοιακές δομές, θα καταρρεύσουν, αγαπητοί συνάδελφοι και αυτή η κατάρρευση θα δημιουργήσει την ανάγκη για κάποιους να στηριχτούν από τα έσοδα των Δήμων ή από έκτακτη φορολόγηση των δημοτών. Σήμερα δεν πρέπει να μειώσουμε το εύρος των προνοιακών δομών, πρέπει να το επεκτείνουμε. Στα άτομα με ειδικές ανάγκες, στα άτομα που είναι πλησίον της σύνταξης και εδώ θέλουμε να πούμε ότι είναι χρήσιμα μεν τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, το ΛΑΕΚ και το ΑΜΕΑ, αλλά δεν μπορεί να απευθύνονται μόνο σε Δημοτικές Επιχειρήσεις για άλλους λόγους. Θα πρέπει να
