Η συνεργασία όλων των κοινωνικών και επιστημονικών φορέων της ευρύτερης περιοχής της Αττικής με την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση για τη σύμπραξη ενός κοινού μετώπου, είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη ευαισθησίας για το περιβάλλον. Είναι κοινός τόπος ότι χρειάζεται διαρκής αγώνας και συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα. Και νομίζω ότι όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ σήμερα, είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε για ένα περιβάλλον καλύτερο, για να σταματήσει η σημερινή υποβάθμιση, να αλλάξει το κλίμα και η ποιότητα ζωής στην Αττική.
Δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι σε μία τυφλή πορεία όπου οι τελευταίες αδόμητες εκτάσεις της πόλης οι τελευταίες ρεζέρβες γης να σπαταλούνται, ο πληθυσμός της πόλης να αυξάνει άρα εντέλει η αντιστοιχία των χώρων πρασίνου ανά κάτοικο αντί να αυξάνεται να μειώνεται. Πρέπει να εργαστούμε σε κοινούς στόχους φυσικής αποκατάστασης και απόδοσής τους στους κατοίκους της πόλης.
Τη δραματική μείωση των ελεύθερων χώρων και χώρων πρασίνου, καταγράφουν στοιχεία ερευνών, όπως η έρευνα του Τμήματος Περιβαλλοντικής μελέτης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Το 2002 το πράσινο που αναλογούσε ανά κάτοικο ήταν 4,7 τετραγωνικά μέτρα, το 2005 μειώθηκε στα 2 με 2,5 τετραγωνικά μέτρα. Η Ελλάδα κατέχει το χαμηλότερο ποσοστό αναλογίας πρασίνου ανά κάτοικο σε όλη την Ευρώπη, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τους μελετητές.
Στην Αττική ολόκληρες γειτονιές αλλάζουν χαρακτήρα. Αλλοιώνονται, χάνουν τα παραδοσιακά τους στοιχεία, τη φυσιογνωμία και την ταυτότητά τους. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως σε προάστια, όπως Χολαργός, Παπάγου, Παλαιό και Νέο Ψυχικό, Χαλάνδρι Μαρούσι κ.α.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα «βίαιης» τσιμεντοποίησης αναφέρεται η περιοχή της Δάφνης που μέχρι πριν από λίγα χρόνια θεωρείτο μια από τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές. Μέσα σε 6 μήνες χάθηκαν εξακόσια τριάντα πέντε στρέμματα κήπων! Τραγικότερη καταγράφεται η κατάσταση στο Βύρωνα, όπου 180 στρέμματα-οικόπεδα και αλάνες- έχουν μετατραπεί σε τσιμεντένια μεγαθήρια. Ο Υμηττός, περιοχή που τη χαρακτήριζε η χαμηλή δόμηση και οι μονοκατοικίες, μέσα σε ένα χρόνο «απέκτησε» 47 νέες πολυκατοικίες. Στη Ν. Σμύρνη οι κάτοικοι βλέπουν καθημερινά οικόπεδα να μετατρέπονται σε πολυώροφες πολυκατοικίες. Αλλά και περιοχές όπως Ηλιούπολη, Γλυφάδα, Περιστέρι, Πετρούπολη, Χαϊδάρι, Κορυδαλλός, Καστέλα, Πειραϊκή «χάνουν» εκατοντάδες στρέμματα.
Σε όλες αυτές τις γειτονιές, οι ελεύθεροι και «ανοιχτοί» χώροι, που ήταν συνήθως μικροί και κατακερματισμένοι, εξαφανίζονται από τόνους τσιμέντου. Ακόμα και μικρές νησίδες πρασίνου που υπήρχαν στις περιοχές αυτές τείνουν να εξαφανιστούν!
Η ΤΕΔΚΝΑ στην προσπάθεια διάσωσης των ελάχιστων εναπομεινάντων ελεύθερων χώρων, που δεν παραδόθηκαν «βορά» στις μπουλντόζες για την ανέγερση κτιρίων μαμούθ, είχε αναλάβει πρωτοβουλία κατ’ αρχήν για την καταγραφή τους σε συνεργασία με τους δήμους ευθύνης της. Με έγγραφό της προς τους 122 δήμους και κοινότητες της Αττικής είχε ζητήσει να προχωρήσουν στην αναλυτική καταγραφή όλων των δημόσιων χώρων της περιοχής τους και ταυτόχρονα να διερευνήσουν σε ποιο φορέα ανήκουν. Από τη μέχρι τώρα καταγραφή προκύπτει ότι υπάρχουν ακόμη διάσπαρτα χιλιάδες στρέμματα ελεύθερων χώρων, αλλά οι δυνατότητες παρέμβασης από τους δήμους είναι μικρές.
Ο μεγαλύτερος «εχθρός» για τους ελεύθερους χώρους και – ιδιαίτερα για τους μεγάλους- είναι τα σχέδια εμπορικής εκμετάλλευσης.
Πρωταρχικός μας στόχος λοιπόν πρέπει να είναι η διάσωση των μεγάλων ελεύθερων χώρων και η οικολογική αποκατάσταση και αναβάθμιση των ορεινών όγκων της Αττικής.
Πρέπει να υποδειχτούν και να καταγραφούν οι μεγάλοι Κοινόχρηστοι Χώροι, ώστε δεσμευόμενοι ως Χώροι Πρασίνου να αποτελέσουν τους υπερτοπικούς πόλους όπου μαζί με τους ορεινούς όγκους και τα δάση θα αλλάξουν το κλίμα και την ποιότητα ζωής στην Αττική.
Η δέσμευση των χώρων αυτών πρέπει να είναι άμεση και ας καθυστερήσει η υψηλή φύτευσή τους.
Η προστασία και η ανάδειξη του περιαστικού πρασίνου, του δάσους στην Αττική με τις σημερινές συνθήκες διαβίωσης αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, αλλά και να αναδείξουμε με προσεκτικές παρεμβάσεις τα περιαστικά δάση και τους ορεινούς όγκους του Υμηττού, της Πεντέλης, της Πάρνηθας, του Ποικίλου όρους, του όρους Αιγάλεω και του Κιθαιρώνα, έτσι ώστε αφενός μεν να μην υποβαθμιστούν περισσότερο, αφετέρου δε να αναβαθμιστεί το περιβάλλον.
Οι δυνατότητες παρέμβασης στον ιστό της πόλης για δημιουργία αστικού πρασίνου δυστυχώς όπως είπα είναι πολύ μικρές, όσον αφορά όμως τα περιαστικά δάση, μπορούμε εκεί να αναπτύξουμε πολλές δραστηριότητες και να βοηθήσουμε την Πολιτεία.
Για παράδειγμα αν το Ποικίλο όρος ήταν όλο πράσινο, αφενός θα φιλτράριζε το Co2 που εκπέμπεται από τις ποικίλες δραστηριότητες στο Θριάσιο Πεδίο, αφετέρου η Δυτική Αθήνα –Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Αγ. Βαρβάρα, Περιστέρι κ.λ.π αντί 4 βαθμούς περισσότερη θερμοκρασία που έχουν το καλοκαίρι από άλλους Δήμους, θα είχαν 5 βαθμούς λιγότερους και περισσότερο οξυγόνο αφού θα υπήρχε το φυσικό φίλτρο.
Η ΤΕΔΚΝΑ αποφάσισε να συμμετάσχει στην κοινή πρωτοβουλία της υπερνομαρχίας και των φορέων για τη διάσωση των ελεύθερων χώρων και των ορεινών όγκων στην Αττική και να υπογράψει το Μνημόνιο Συνεργασίας. Όλοι μαζί μπορούμε ενώνοντας τις δυνάμεις μας, να διασώσουμε και να διαφυλάξουμε ότι έχει απομείνει και να το αξιοποιήσουμε προς όφελος των κατοίκων των περιοχών. Να συμβάλλουμε στην ευαισθητοποίηση των πολιτών για τα θέματα του περιβάλλοντος. Να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να παρεμποδίσουμε τα σχέδια εμπορευματοποίησης των μεγάλων ελεύθερων χώρων.
Ήδη έχουμε ενημερώσει την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για τη δημιουργία του Φορέα και έχουμε ζητήσει να συνδράμει στη στήριξη της όλης προσπάθειας.
