«Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Είμαστε και πάλι εδώ, στο ετήσιο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, για να μοιραστούμε σκέψεις και προβληματισμούς για τη γειτονιά μας. Για το σπίτι μας, όπως έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση εμείς που υπηρετούμε τους συμπολίτες μας από κάποια θέση ευθύνης.
Εμείς που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας, μια μεγάλη αλήθεια: Η Αυτοδιοίκηση είναι ο φυσικός χώρος της προόδου και της εξέλιξης. Είναι το μέλλον αυτής της χώρας, γιατί στηρίζεται στην πιο αυθεντική δύναμη της Ελλάδας: Τους απλούς Έλληνες πολίτες.
Το φετινό Συνέδριο διεξάγεται στο περιθώριο δυο ξεχωριστών, σημαντικών δεδομένων: Το έτος που διανύουμε, το 2010, είναι η χρονιά των αυτοδιοικητικών εκλογών, εκεί όπου οι πολίτες θα συγκρίνουν, θα κρίνουν και θα αποφασίσουν για το ποιόν θα εμπιστευτούν να τους εκπροσωπεί.
Και ακόμη, είναι η χρονιά στο ξεκίνημα της οποίας η Κυβέρνηση μας γνωστοποίησε το σχέδιό για τις αλλαγές στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, με την κωδική ονομασία «Καλλικράτης».
Ένα σχέδιο που μπαίνει σε διαβούλευση, βρίσκεται ακόμη υπό μορφή επεξεργασίας, και δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το τελικό περιεχόμενό του. Εκείνο που ξέρουμε όμως είναι ότι δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς πρώτα να το έχουν εγκρίνει οι τοπικές κοινωνίες. Χωρίς να το έχουν αποδεχθεί εκείνοι που τους αφορά πρωτίστως. Οι πολίτες αυτής της χώρας. Και μπορεί εμείς να είμαστε οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί τους, για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όμως, είμαι πεπεισμένος ότι οι πολίτες πρέπει να αποφασίσουν χωρίς διαμεσολαβητές. Να εκφραστούν οι ίδιοι.
Γι’ αυτό και καλώ την Κυβέρνηση, προσωπικά τον κύριο Πρωθυπουργό αλλά και τον αρμόδιο Υπουργό Εσωτερικών, που για χρόνια υπηρέτησε την Αυτοδιοίκηση ως δήμαρχος σε ένα νησί του Αιγαίου, να αποφασίσουν για την διεξαγωγή τοπικών διαβουλεύσεων – δημοψηφισμάτων για το σχέδιο Καλλικράτης.
Αυτό άλλωστε σημαίνει ‘’συμμετοχική Δημοκρατία’’, για να θυμηθούμε ένα σύνθημα που ακούσαμε πριν από μερικά χρόνια από τον σημερινό Πρωθυπουργό.
Να πάμε στον λαό. Και ο λαός να αποφασίσει, αφού πρώτα του δώσουμε τον επαρκή χρόνο να πληροφορηθεί όλες τις παραμέτρους και τις λεπτομέρειες του σχεδίου.
Κυρίες και κύριοι,
Κάποτε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει ότι στην Ελλάδα δεν αρκεί απλώς να ρυθμίσεις το ρολόι για να πάρει μπροστά. Χρειάζεται να κουνήσεις ο ίδιος, με το χέρι σου, τους δείκτες, ώστε να αρχίσει να δουλεύει.
Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, με τη διεθνή κρίση να επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα όλων μας, νομίζω ότι πρέπει να σκεφτούμε καλά αυτή τη φράση. Και να αρχίσουμε να δουλεύουμε. Ο καθένας μας στον τομέα που του αναλογεί.
Να μην περιμένουμε τον διπλανό μας, την Κυβέρνηση ή την παρέμβαση του Θεού. Στο χέρι μας είναι. Από εμάς εξαρτάται να βγάλουμε την Ελλάδα από την κρίση. Και να μην είναι μια Ελλάδα κουτσή. Ούτε οι Έλληνες να είναι ταπεινωμένοι και απογοητευμένοι.
Στο τέλος του 2010, θα πρέπει να μετράμε τα πρώτα, χειροπιαστά αποτελέσματα. Ώστε το 2011 να είναι έτος αφετηρίας για την Ελλάδα της επόμενης ημέρας. Και τα χρόνια που θα ακολουθήσουν να μας ξαναδώσουν το χαμόγελο που χάσαμε λόγω της κρίσης.
Σε αυτή τη διαδικασία ανάπτυξης, η Αυτοδιοίκηση έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Το έχει κερδίσει. Το δικαιούται. Το απαιτεί. Από τις τοπικές κοινωνίες θα ξεκινήσει η ανάκαμψη της χώρας. Με κινητήρια δύναμη τους πολίτες. Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιοι να τους υποτιμούν.
Και ας τους ακούσουν. Ας τους ακούσουν καλά. Γιατί οι πολίτες αυτοί αποτελούν την καρδιά της Ελλάδας. Και κάθε φορά που τους πληγώνουμε, κάθε φορά που τους απογοητεύουμε, η καρδιά της Ελλάδας χτυπά πιο αργά. Χτυπάει ξέπνοα.
Κυρίες και κύριοι,
Η μεταρρύθμιση της δομής της Αυτοδιοίκησης, αποτελεί για εμάς πάγιο και πολυετές αίτημα. Γι’ αυτό και ακούσαμε θετικά την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για το σχέδιο «Καλλικράτης». Μόνο που ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή. Για να φτάσουμε ως το τέλος, στην υλοποίηση του όλου εγχειρήματος, θα πρέπει να υπάρξουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις και ξεκάθαρες κουβέντες.
Δεν έχουμε κανέναν λόγο να αμφισβητούμε για τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Έχουμε όμως κάθε λόγο να είμαστε διστακτικοί, επειδή ασχολούμαστε πολλά χρόνια με τον χώρο της Αυτοδιοίκησης.
Και έχουμε κουραστεί από υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, από σχέδια που έμειναν στα χαρτιά, από αλλαγές που υλοποιήθηκαν μισές ή λανθασμένα. Χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών, χωρίς την έγκριση των τοπικών κοινωνιών. Με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από όσα επεδίωκαν να επιλύσουν.
Εμείς στην ΤΕΔΚΝΑ, εκπροσωπούμε το σύνολο των δήμων της Αττικής. Του μεγαλύτερου γεωγραφικού διαμερίσματος της χώρας. Εδώ κατοικούν οι μισοί Έλληνες. Και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους, καμία αλλαγή δεν μπορεί να προχωρήσει. Πόσο μάλλον, να εφαρμοστεί.
Στην Αττική μετράμε: 122 δήμους και κοινότητες, 1 υπερνομαρχία, 3 νομαρχίες και δεκάδες υπουργεία, υπηρεσίες και φορείς. Όλη αυτή η υπερσυγκέντρωση δεν έχει ευνοήσει την Αττική, αντίθετα έχει οδηγήσει σε αναρχία. Ο καθένας κάνει ό, τι θέλει, όπου θέλει, όποτε θέλει. Και φυσικά, την πληρώνουμε οι πολίτες που μένουμε στην Αττική.
Καίγονται τα δάση μας, επιβαρύνεται η ατμόσφαιρα, καταστρέφεται το περιβάλλον, το κυκλοφοριακό επιδεινώνεται κάθε χρόνο και περισσότερο, ελεύθεροι χώροι καταλαμβάνονται, οι ορεινοί όγκοι ποδοπατούνται, ρυπαίνουσες βιομηχανικές εγκαταστάσεις δρουν ανεξέλεγκτα (βλέπε Ασωπός) και τόσα άλλα.
Για ανάπτυξη, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Τη γραφειοκρατία την ζούμε όλοι. Ακόμη και στον τομέα της κοινωνικής συνοχής, η μάχη είναι άνιση. Και οι αδικίες περισσότερες.
Από την πρώτη στιγμή ήμασταν πολύ συγκεκριμένοι. Και θα συνεχίσουμε να είμαστε: Ζητάμε Μητροπολιτική Διακυβέρνηση στο μεγάλο πολεοδομικό συγκρότημα της Αττικής. Με ουσιαστικές, εκτελεστικές αρμοδιότητες. Και με τους κατάλληλους πόρους για να έχουν οι αρμοδιότητες αυτές αντίκρισμα και αποτέλεσμα.
Να υπάρχει ένα κεντρικό αυτοδιοικητικό όργανο, εκλεγμένο απευθείας από τους πολίτες, με τη μεγαλύτερη δυνατή νομιμοποίηση. Που θα συνδράμει το έργο της επίσημης πολιτείας. Και θα παρεμβαίνει άμεσα και αποτελεσματικά, εκεί όπου το κράτος δεν μπορεί ή αργεί να φτάσει.
Ζητάμε ένα ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο, με χωροταξικό και περιβαλλοντικό περιεχόμενο. Με κοστολογημένες αρμοδιότητες. Βασισμένο στην εμπειρία της διοίκησης ετών. Και σύμφωνο με τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί. Δεν είναι, για παράδειγμα, δυνατόν, να λειτουργούμε ακόμη με τα στοιχεία της απογραφής του 2001. Οι πληθυσμοί έχουν μεγαλώσει, έχουν αλλάξει, τα δεδομένα έχουν διαφοροποιηθεί.
Γι’ αυτό και θα πρότεινα στην Κυβέρνηση να προβλέπεται ρητώς ένα πληθυσμιακό όριο για τις συνενώσεις των Δήμων, ας πούμε π.χ. για 20.000 κατοίκους. Και να μην κολλήσουμε στους αριθμούς και τις διαδικασίες, αλλά στην ουσία.
Ζητάμε τη σύνταξη νέων Κωδίκων για την Αυτοδιοίκηση, που να ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα.
Ζητάμε να τακτοποιήσει η πολιτεία τις οικονομικές εκκρεμότητές της προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ξέρουμε ότι η συγκυρία είναι δύσκολη, δεν φταίμε όμως εμείς. Και πολύ περισσότερο, δεν φταίνε οι πολίτες μας. Να αποδοθούν τα οφειλόμενα, και να ξεκαθαριστεί το τι θα ισχύει με τον ΦΠΑ, καθώς και με τα Νομικά Πρόσωπα.
Ακούγεται ωραίο το να καταργήσουμε τα Νομικά Πρόσωπα για να κάνουμε οικονομία. Μόνο που δεν κάνουμε οικονομία. Περαιτέρω προβλήματα δημιουργούμε. Γιατί τα Νομικά Πρόσωπα στηρίζονται στην αυθόρμητη και εθελοντική συμμετοχή των πολιτών.
Αν τους κλείσουμε την πόρτα, θα τους απογοητεύσουμε, για άλλη μια φορά. Και θα αποδυναμώσουμε την Αυτοδιοίκηση. Αν θέλουμε να κάνουμε οικον
