Αγαπητοί Κύριοι Βουλευτές,
Όλα αλλάζουν γύρω μας. Το κλίμα το νιώθουμε στην ανάσα μας, στο πετσί μας.
Η υποβάθμιση του φυσικού Περιβάλλοντος τόσο σε τοπικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο και οι κίνδυνοι που δημιουργούνται από αυτό το γεγονός για το μέλλον του πλανήτη πρέπει να μας αφυπνίσουν για να πάρουμε άμεσα μέτρα για την προστασία και την αναβάθμισή του. 50 χρόνια ζωής, δίνουν στον πλανήτη οι Επιστήμονες, εάν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, γι΄ αυτό έχει αρχίσει να γίνεται συνείδηση όλων μας.
Η προστασία και η ανάδειξη του περιαστικού πρασίνου, του δάσους, ιδιαίτερα στην Αττική με τις σημερινές συνθήκες διαβίωσης, είναι επιτακτική ανάγκη.
Αυτόν λοιπόν τον παράγοντα στο περιβάλλον της Αττικής, τα περιαστικά δηλαδή δάση και κυρίως αυτά των ορεινών όγκων του Υμηττού, της Πεντέλης, της Πάρνηθας, του Ποικίλου όρους, του όρους Αιγάλεω και του Κιθαιρώνα, πρέπει να τον διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, αλλά και να τον αναδείξουμε με προσεχτικές παρεμβάσεις, έτσι ώστε αφενός μεν να μην υποβαθμιστεί περισσότερο, αφετέρου δε να αναβαθμιστεί το περιβάλλον.
Οι δυνατότητες παρέμβασης στον ιστό της πόλης για δημιουργία αστικού πρασίνου δυστυχώς είναι πολύ μικρές, όσον αφορά όμως τα περιαστικά δάση, μπορούμε εκεί να αναπτύξουμε πολλές δραστηριότητες και να βοηθήσουμε την Πολιτεία.
Βασικός μας λοιπόν στόχος για την οικολογική αποκατάσταση είναι η αναβάθμιση των ορεινών όγκων που ουσιαστικά θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Αττικής. Για φανταστείτε το ποικίλο όρος να ήταν όλο πράσινο, αφενός θα φιλτράριζε το Co2 που εκπέμπεται από τις ποικίλες δραστηριότητες στο Θριάσιο Πεδίο, αφετέρου η Δυτική Αθήνα –Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Αγ. Βαρβάρα, Περιστέρι κ.λ.π αντί 4 βαθμούς περισσότερη θερμοκρασία που έχουν το καλοκαίρι από άλλους Δήμους, θα είχαν 5 λιγότερους και περισσότερο οξυγόνο αφού θα υπήρχε το φυσικό φίλτρο.
Αναγκαίοι λοιπόν πόροι για συνολική παρέμβαση αξιοποίησης των ορεινών όγκων, οι οποίοι διασυνδεόμενοι με το σύστημα του αστικού πρασίνου αλλάζουν το κλίμα αν και οι δυνατότητες παρέμβασης στον ιστό των Δήμων για δημιουργία αστικού πρασίνου είναι μικρές , καθώς σκοντάφτουμε στην απόκτηση Κοινόχρηστων Χώρων.
Δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτοί που έχουν πρόσοψη σε απαλλοτριούμενο χώρο, να πληρώσουν ως Παρώδιοι την υπεραξία του σπιτιού τους γιατί είναι άνθρωποι του μεροκάματου με πενιχρό εισόδημα.
Εδώ πρέπει να αλλάξει ο νόμος. Εφ’ όσον ο κοινόχρηστος χώρος αφορά το σύνολο της πόλης θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα κατανομής σε όλους τους κατοίκους της πόλης. Επίσης πρέπει να υπάρξει ένα ταμείο πράσινο προκειμένου να αποκτηθούν μεγάλοι κοινόχρηστοι χώροι στην Αττική χωρίς επιβάρυνση των κατοίκων που κατοικούν πλησίον των χώρων αυτών.
Στον ελαιώνα όσους χώρους προβλέπει για κοινόχρηστους και πράσινο το Π.Δ του 1996 και επειδή έκτοτε έχει παρέλθει οκταετία χωρίς να έχουν γίνει οι απαιτούμενες ενέργειες για απαλλοτρίωση – αποζημίωση (πολλών εκατομμυρίων ευρώ) κινδυνεύουν να χαθούν μετά από την προσφυγή των ιδιοκτητών και να γίνουν οικοδομήσιμα.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ πρέπει να προχωρήσει σε αποζημιώσεις και να εκταμιεύσει τα ποσά αυτά από την εισφορά σε Χρήμα.
Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα λόγω της υποβάθμισης των εδαφών, των διαδοχικών πυρκαγιών, των καταπατήσεων, των μεγάλων αναγκών σε οικιστικό χώρο και των πολλαπλών ιδιοκτησιακών προβλημάτων που πάρα πολλά χρόνια παραμένουν άλυτα.
Έχει ξεκινήσει από το 1976 μια πολύ μεγάλη προσπάθεια παρεμβάσεων, αποκλειστικά της Πολιτείας, τότε με την ίδρυση της Διεύθυνσης Αναδασώσεων Αττικής, κυρίως με αναδασώσεις, καθαρισμούς, διανοίξεις δρόμων προσπέλασης και αντιπυρικής προστασίας, δημιουργίας χώρων αναψυχής και άλλες παρεμβάσεις, που δυστυχώς δεν συνεχίσθηκε με τους ίδιους ρυθμούς αργότερα και ανακόπηκε αυτή η προσπάθεια της αναδάσωσης και της ανάδειξης των ορεινών όγκων που περιβάλλουν κυρίως την Πρωτεύουσα.
Είναι δεδομένο το αίτημα της Τ.Α για ενεργό συμμετοχή της στην ανάπτυξη, αξιοποίηση και προστασία των περιαστικών δασών παρά την συνεχιζόμενη επί δεκαετίες υποβάθμιση της Κρατικής δραστηριότητας μέσω των αρμόδιων δασικών υπηρεσιών.
Όμως ενώ ο Ν. 2218/94 μεταφράζεται αυθαίρετα από τους αρμόδιους της Δασικής Υπηρεσίας και αφού υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση ελέγχου των μελετών όταν τις εγκρίνουν, θέλουν να είναι η προϊσταμένη και εποπτεύουσα αρχή να δημοπρατεί το έργο, να είναι επιβλέπουσα, ενώ οι Ο.Τ.Α και οι Σύνδεσμοι τους μόνο θα πληρώνουν!!!
Παρ΄ όλα αυτά εδώ είμαστε και δηλώνουμε ότι είμαστε στο πλευρό του Οργανωμένου Κράτους.
Σ΄ αυτή την προσπάθεια βέβαια συνέβαλε αργότερα, αλλά δυναμικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση με τους Αναπτυξιακούς Συνδέσμους και τους Δήμους, που ανέλαβαν πολλές πρωτοβουλίες.
Σήμερα που παρέρχεται όμως η ευχέρεια της υπογραφής προγραμματικών συμβάσεων μεταξύ Δήμων και διάφορων φορέων με το αρμόδιο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι ευκαιρία να συμβάλλουμε αποτελεσματικότερα όλοι και να επιτύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ήδη σε μεγάλη έκταση του ποικίλου όρους έχει δημιουργηθεί δάσος, έχουν αναδασωθεί σε κάποιο βαθμό οι πλαγιές του, έχουν αξιοποιηθεί χώροι παλαιών λατομείων, μένει όμως πολλή δουλειά ακόμη. Δεν μπορεί π.χ. η δυτική πόλη της Αθήνας στη λίμνη Κουμουνδούρου, στο Σκαραμαγκά να παρουσιάζει τέτοια όψη, όταν είναι γνωστό ότι σε όλες τις σύγχρονες πόλεις δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στην αισθητική των εσόδων τους, που αποτελούν τη βιτρίνα τους.
Είναι ταξική η επιλογή επί σειρά δεκαετιών της εγκατάστασης όλων των οχλουσών δραστηριοτήτων στην Δυτική Αττική, δεν χρειάζεται να επιβαρυνθεί και άλλο με νέο λιμάνι ή εργοστάσιο παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον Υμηττό, αλλά και την Πεντέλη, η ορατή πλευρά από την πόλη της οποίας ακόμη θυμίζει σεληνιακό τοπίο.
Το Ποικίλο Όρος πρέπει να πρασινίσει και να προστατευθεί με απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας.
Όσον αφορά στην Πάρνηθα, που είναι και Εθνικός Δρυμός, προστατευόμενη δηλαδή περιοχή, δυστυχώς η περσινή πυρκαγιά προξένησε ζημιά σε μεγάλο τμήμα της, η αποκατάσταση της οποίας και όσο αυτή μπορεί να γίνει θα χρειαστεί μεγάλο κόπο και πάρα πολλά χρόνια, λόγω της ιδιαιτερότητας του Περιβάλλοντος και του δασικού είδους, της Κεφαλληνιακής δηλαδή Ελάτης, που δεν μπορεί να εγκατασταθεί άμεσα σε γυμνό έδαφος.
Οι δασικές υπηρεσίες είναι αρμόδιες για την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους, είναι στις υποχρεώσεις τους η λήψη προληπτικών αντιπυρικών μέτρων, η διάνοιξη δρόμων, οι καθαρισμοί, η τοποθέτηση πυροφυλακείων, δεξαμενών, η δημιουργία χώρων αναψυχής, οι αναδασώσεις.
Είναι γνωστές οι αδυναμίες όμως που έχουν κυρίως λόγω έλλειψης προσωπικού και ενασχόλησης τους με διοικητικής φύσεως θέματα, που αποβαίνουν σε βάρος των άλλων ουσιαστικών δραστηριοτήτων τους με το δεδομένο της ελλιπούς χρηματοδότησης, δεν είναι όμως τώρα μόνες.
Με την Προγραμματική Περίοδο 2007 – 2013 διατίθενται πολλά χρήματα για τους πιο πάνω σκοπούς και δεν πρέπει να πάνε χαμένα.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να συμβάλλει αποφασιστικά και στην προστασία και στην ανάδειξη των περιαστικών δασών, τα οποία έχει ανάγκη ο κάτοικος της πόλης για την ανύψωση της ποιότητας ζωής του, αφού είναι γνωστό ότι τα δάση επηρεάζουν θετικά την ψυχική και φυσική του κατάσταση.
Για την αποτελεσματικότερη πάντως προστασία και ανάδειξη των περιαστικών δασών είναι απαραίτητη η επίλυση των ιδιοκτησιακών προβλημάτων και η οριοθεσία τους και είναι πολύ θετικό προς την κατεύθυνση αυτή το γεγονός ότι θα ξεκινήσει σύντομα η σύνταξη δασικών χαρτών για την Αττική και έτσι χωρίς εμπόδια θα μπορεί να εφαρμοστεί ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός.
Προτείνουμε εκτός των όσων ανέφερα προκειμένου να εντάξουμε το βουνό στην καθημερινή ζωή των κατοίκων
-Να διαμορφωθούν σε επιλεγμένες θέσεις πόλοι πολλαπλού λειτουργικού χαρακτήρα (άθληση, αναψυχή, κ.λ.π) με εύκολη προσβασιμότητα σε αυτούς Και ταυτόχρονα είσοδο στα βουνά.
-Δασική μικροαναψυχή στις ζώνες που βρίσκονται κοντά στον αστικό ιστό μ
